TUTKU

Hande ve Aras

Selam, sizlere sürpriz bir bölümle geldim bugün. Selin le Yusuf u biraz merak edin. Bugün günlerden Hande ve Aras. 

İyi Okumalar..

********************

Hayat öyle tuhaf ki, boşa geçen iki yılıma mı acısam yoksa boşa da geçse aslında olmamış şeylere mi sevinsem bilemiyordum. Hatta deliler gibi aşık olduğum adamla yaşadığım ilk deneyimimi hayal meyal hatırlamama, rüya sanmama mı içerlesem. 

Yapabildiğim tek şeyse ağlamaktı.

Yusuf beni eve getirmiş, yatağıma bırakıp gitmişti. Sanırım o da kendince suçlu hissediyordu, iç hesaplaşması vardı ama keşke benim yanımda olsaydı.

Kendime acımayı bırakıp yataktan kalktım, eşyalarımı toparlamaya başladım. Hande ye whatsapp tan 'toparlanın' diye yazdım. Beni tanıyordu ve böyle zamanlarda asla sorgulamazdı.

Toparlanıp odadan çıkmam 10 dakikamı almazdı ama 20 dakika olmasına rağmen kapıda dikiliyordum. Elim çantama gitmiyordu. Belki Yusuf gelir gitmeme gerek kalmaz diye düşünüyordum.

Kapın sakince vurulduğunda biran kalbim hopladı ama Hande kafasını uzatıp bakınca kendi kendime gülümsedim. Ne sanıyordum ki? Bu kadar olaydan sonra hiç bir şey olmamış gibi davranmasını mı?

'Hazır mısın?' dedi.

'Evet canımın içi' dedim. O kadar içten bakıyordu ki bana alıp bağrıma basmak istedim arkadaşımı.

'Hadi o zaman Aras arabada' dedi elini uzatıp.

Bir elime küçük çantamı aldım diğer elimle de Hande nin elini sıkı sıkı tutup çıktım odadan.

Evden çıkarken gözlerim Yusuf u aradı ama biliyordum ki yoktu. Onu da anlıyordum ama ben güçsüz kızlar gibi odaya kapanıp ağlayıp bekleyecek bir kız değildim.

Sırtımı dikleştirip evden çıktım, Aras çoktan arabayı çalıştırmış bekliyordu bizi. Bu ikisi olamasa ne yapardım hiç bilmiyorum.

Çeşme den eve varana kadar başımı cama dayayıp dışarıyı izledim. Hayatımın ne çabuk değiştiğini düşündüm. Dün ne kadar mutluyken bugün yine yapayalnız hissediyordum.

Eve yaklaştığımızda bizimkilere baktım. Aras ın sağ eli Hande nin koltuğunun kenarında duruyor, Hande nin eline değiyordu. Gülümsedim, o kadar tatlılardı ki. Çok çok mutlu olmak haklarıydı.

Zaten bu kadar melankoli bana fazlaydı, hemen toparlandım ya da öyleymiş gibi yaptım.

'Hey bize gidelim, korku filmi izleyip mısır yiyelim olur mu?' dedim sesimi neşeli tutarak.

Hande hızla bana döndü, yüzünde güller açarak,

'Oluuuuur' dedi.