TUTKU

Teklif

Hande uyandı ama gözlerini açmadı, sadece 2 gecedir olanları ve iliklerine kadar işleyen Aras ı düşünüp gülümsedi.

Aras onu baya bir ikna etmişti, birbirlerinden hoşlandıkları artık aşikârdı. Ama bir boşluk hissetti, yalnızdı. Hemen gözlerini açıp sağa sola baktı, yoktu. Evi dinledi Hande. Tek bir ses yoktu.

Aptallığına inanamadı, ona kandığına ve defalarca onun olduğuna inanamadı. Hele ona aşık olduğuna asla!

'Yok artık.'

Kendi kendine söylenirken ona gerçekten aşık olmuş olduğunu fark etti, Aras tan sadece hoşlandığını düşünüyordu ama gerçek bu değildi. Ona bir süredir aşıktı. Yanağında ıslaklık fark edince hırsla sildi.

'Aptal, aptal Hande.'

Kendine deliler gibi kızıyordu ama içi bomboştu. Aras sanki ona ait bir şeyleri almış ve hiçliği bırakmıştı.

Kapıda tıkırtı duyduğunda bir anda içine umut doldu, tabi yaa belki de kahvaltılık almaya çıkmıştı. Koşarak kapıya gitti. Kapıda Selin ve Yusuf vardı.

Yüzünde ki umut soldu, belli etmemeye çalıştı.

'Selam'

'Selam canım,'

Selin uzun uzun arkadaşına baktı. Nasıl söyleyecekti?

*********************************

Arkadaşımın yüzüne baktığımda çektiği acıyı çok net görebiliyordum, sesinde ki tını bile nasıl üzgün olduğunu belli ediyordu ama o hala güçlü durmaya çalışıyordu. Kocaman sarılıp, yok bir şey demek geçti içimden ama yapamadım.

Aras sabahın köründe bizi arayıp acilen çağırdığında da panik olmuştum ve işte şimdi arkadaşım için buradaydım.

Yusuf beni anlamış gibi elimi sımsıkı tutup sıktı. Güç vermek istediğini biliyordum ve artık hep yanımda olacağını bilmem bana zaten inanılmaz güç veriyordu.

'Erkencisiniz, akşama doğru gelirsiniz diye düşünmüştüm'

Arkasını dönüp mutfağa giderken dönüp Yusuf a baktım. Geleceğim, her şeyim.

'Sakın bana böyle şeyler yapma' diye fısıldadım ona.

Yandan yandan gülüp,

'Acıktım, hadi kadın kahvaltı hazırla' dedi, terbiyesiz.

Handeyle yan yana kahvaltı hazırlarken, Yusuf ta içeri televizyonun karşısına kurulmuştu bile.