MIDPIST Chapter 55: Prate *

Start from the beginning
                                    

I smiled widely while she shot me a hard gaze. "Come on Boss, we both receive the same benefit, right?"

"Hmm. Sige pero mag joke ka muna." napataas yung kilay ko sa sinabi niya. ". . . at! Dapat matawa ako ah. Sige, gorabels!"

It's my turn to frown now. Di naman ako likas na joker, pero sige ita'try ko. "Uhm. Alam mo bang ipis ang pinakapoging nilalang sa mundo?"

"Weh? Bakit naman?" she asked.

"Kasi lakad pa lang ng ipis sigawan na yung mga nakakakita, what more pa kaya kung dumapo na sayo? Todo kilig ka na, patalon'talon ka pa. Diba?"

Di muna siya sumagot, parang iniisip niya pa yung sinabi ko. Minsan talaga ang slow ng babaeng 'to, pero di bale na, mahal ko naman.

Suddenly, parang na gets niya na. Unti-unti siyang nag smile hanggang sa tumawa na siya ng malakas. Ewan ko ba, di naman sobrang nakakatawa yung sinabi ko pero siya parang ayaw ng tumigil. "Ang slow mo." sabi ko at pininch yung ilong niya.

"Wow. Sorry ha?" she said sarcastically. "Ay! Tama, dali, ikwento mo na." she kissed me.

"Oo na, oo na. Teka lang, ganito kasi yun..."


* Flashback *

I was waiting for Mr. de La Garza outside, nag co-coffee at nag-uusap kasi kami kanina. Just about business, and yeah, of course about Spring. Tapos sabi niya may kukunin lang daw siya sa loob.

When he came back, "To my office." seryoso at authorative na sabi ni Mr. de La Garza. Then he started to walk back inside. I got on my feet and followed him. I don't know what's up pero sa expression ng mukha niya, parang may pag-uusapan kaming importante. And I know it's only for us dahil gusto niya sa office niya namin pag-usapan. I respected Mr. de La Garza, since nung unang araw kaming nagkita. I think he's a good man and cool, atsaka syempre dahil siya ang ama ng pinakamamahal ko.

We walked in silence, hanggang sa makarating kami sa office niya. I didn't know where Spring is, probably natutulog pa or kasama yung mommy niya.

"I know you love my daughter, and you know na boto ako sayo." sabi niya sakin na patalikod.

"Yes, sir."

"Pero..." he faced me and asked, "Bakit mo pa rin nagawa yun?" he started to walk towards me and I felt a little anxious about what he was talking. "I trusted you young man. And then... You raped her?! Gago!" Natulala ako sa sinabi niya, now I realized na napaupo ako sa sahig sa lakas ng pagsuntok niya sakin. I remained silent habang hawak-hawak yung pisngi ko, I don't know what to say, I don't know how to explain myself.

"Honey, ho-- Oh my God! Anong nangyayari dito?!" I look up and saw Mrs. de La Garza entered the room. She was about to come to me nang pinigilan siya ng asawa niya.

"He deserve that!" he exclaimed. "Akala mo ba di ko malalaman?! I overheard you talking with Spring about that matter. You know, this is bullshit!"

Natahimik kaming tatlo for some seconds. Natauhan naman ako agad at alam kong kailangan ko nang magsalita para samin ni Spring, I was about to stood up when suddenly Spring's mom grabbed her husband's collar. I stared at them staring with each other, "Did you heard what your daughter said? Yes, she was raped, and I know that's not good but she said it was! No it is not an actual rape because she wanted it too, she like what had happened. Especially, nung nalaman niyang si Wrench yun. Honey, please understand na nangyari na yun. Our daughter is happy with Wrench, and now don't tell me sisirain mo lang? Just accept it, I know it's hard but you have to. For her, for them." Mrs. de La Garza look down at me and give me her sorry smile. Unti-unting tumayo na ako.

Midnight RapistWhere stories live. Discover now