Midnight Rapist

MIDPIST Chapter 2: Secret *

Spring's POV

Today, the covertness in me appeared.

_________________________________________________________

BALISA na palakad-lakad ako sa sarili kong office. Naririnig ko pa yung mga anak ng kaluluwa kong kinakansyawan ako,

DI NA AKO VIRGIN.

DI NA AKO VIRGIN.

DI NA AKO VIRGIN.

Walang katapusang DI NA AKO VIRGIN ang umiikot sa ulo ko. I thought panaginip lang yung nangyari kagabi pero No. There's a bloodstain in my bed, the proof that I'm no longer a virgin.

At ang walanghiya, nag iwan pa ng bakas ng kahalayan niya sakin. He left there his own boxers. Sosyal nga kasi Calvin Klein pa ang signature brand. I wish di ako hinatak ng antok kagabi para nakita ko mukha niya.

"Mabuhay Pilipinas! Ang magandang si Juianni ay andito na upang magpasabog ng kagandahan. Bwahaha!" Napatingin ako kay Juianni nang walang pag alinlangan na pumasok siya sa office ko. She was wearing dark  jeans, black shoes, white v-neck shirt na may blazer. That’s her boy style look, which still very feminine.

"Oh, girl? Ba't ganyan mukha mo? Ano, nagda drugs ka na?"

Tinitigan ko lang siya. Juianni is my bestfriend since college day pa, of course with Blink. Silang dalawa ang naging sandigan ko kasi yung parents ko nasa states na since nung high school pa ako. Though umuuwi naman sila every year or ako ang pumupunta sakanila. And they never give me a sibling but its fine, nandyan naman si Blink and Juianni. They're the sisters I never had. We shared everything we had. Pero nagtatalo yung isip ko kung sasabihin ko ba sakanila yung nangyari. Of course I have to pero not now, natatakot ako. I don’t know why, ayoko lang na may maka alam. I trust Juianni and Blink pero I dont want to let them know what had happened.

Not now.

"Hey Juianni, uhm, wala lang. May insomnia lang ako kaya di ako masyado nakatulog." Dahilan ko. K. Lie.

"Hay, sana di ka muna umuwi kagabi. You should've heard the news pero wala ka nga kagabi kaya di mo narinig, di mo narinig kasi nga wala ka kagabi. Pero dont worry, dahil ako na magsasabi sayo kasi nga diba wala ka kag—" Binigyan ko na siya ng wag-kang-paulit-ulit-kundi-sasakalin-kita look. "Ay, hehe. Pasensya, kasi nga nakita namin kagabi si Wrench Paerson."

Wrench Paerson? Hmm. Bakit parang familiar?

Tiningnan ko si Juianni nang bigla siyang napatawa. "Oh my gosh girl. Wag mong sabihing nakalimutan mo na si Knave mo?"

Knave? As in, a boy/male servant? Nag glance ako sa upper left side ko na parang inaalala kung sino si Wrench

* Flashback *

Second year College kami nun sa Harrington Space University. Marketing yung kinuha namin ni Blink. Si Juianni, Financial Management. "Ay! Namaaan. Nakalimutan kong sagutin yung assignment ko! Tanga ka Spring." Nasapo ko na lang yung noo ko nang maalala kong di ko nasagutan yon. Naiwan ko pa naman yung mga notes ko. Si Blink kasi eh, nagpaparty pa kagabi.

Napatingin ako sa lalakeng umupo sa sa kabilang table na nasa harap ko. Kakabukas niya lang sa libro niya. I think I remember him. Classmate ko siya mostly sa mga classes ko and I know matalino siya. But I really dont remember his name. Sakit ko kasi yan, mahina yung maganda kung utak umalala ng mga names. Napapahamak nga ako dahil diyan eh.

Hmm. I think gagamitin ko muna yung pagka friendly ko. "Hi!" lively na pagka greet ko sakaniya sabay upo sa tabi niya. Tiningnan niya lang ako tapos bumalik na yung atensyon niya sa libro. Aba? Dinedma ako? AKO? Ako na Cheerleader ng Squad, 5'6 ang height, sexy, role model ng school at ang importante sa lahat, ako na isang diyosa, dinedma? Oh, come on! "Ehem, ah, alam mo kasi, uhm, may itatanong lang ako."