MIDPIST Chapter 53: Abnegate *

43.8K 751 87
                                    

 

Spring's POV

He left. He really did.

_________________________________________________________

IT'S six in the evening pero andito parin ako sa office, nagtatrabaho. I was talking to Wrench earlier, may late-night meeting daw siya. Buti na lang kanina pa natapos yung mga meetings ko.

Actually, papatapos na rin ako sa trabaho ko. May chineck lang ako about sa isang fund-raising na kinabibilangan ko. When I'm all done, I prepared myself to leave. I decided na ako na ang magdrive pauwi, I used my other car.

I was now on the road, making my way to get home pero medyo traffic pa kaya hintay-hintay muna. I didn't told Wrench that I'm driving myself home, mag aalburoto na naman yun for sure.

Dumaan ako sa shortcut para madali. This place was just lots, walang mga bahay-bahay, just green grass though cemented naman yung daan.

"Oh? Anyare?" nasabi ko na lang nang biglang magstop yung sasakyan ko. Inistart ko ulit pero di na umandar. Damn. Nasir--

*Knock knock*

My body stiffened and my hands grasping the wheel went firm. What was that knock?

*Knock knock*

I swallowed hard. There's that knock again. Napatingin ako sa window sa gilid ko, but no one's there. Tiningnan ko yung paligid, it's dark atsaka walang mga bahay. Huminga ako ng malalim then binuksan ko yung door.

Gusto kong sumigaw dahil sa nakita ko pero parang di ako makagalaw, but I'm sure that I'm already screaming on the inside. What I saw was a kid, she's a girl with long hair na may bangs tapos yung damit niya medyo malaki para sakaniya. She smiled at me, which made me realized na di siya tiyanak o multo. She's just a girl. "Who are you?" sabi ko sakaniya.

"Macy. Ikaw po? Bakit ka andito? Madilim dito." she said to me.

Bumaba ako para makausap ko siya ng maayos then I closed the door behind me. "Nasira kasi yung sasakyan ko." sabi ko sakaniya tapos lumuhod ako, "Ako dapat magtanong nyan sayo. You should be in your house now. Bakit ka andito sa labas?"

May tinaas shang supot, bigas yata. "Napanalunan ko po to, ibibigay ko kay Nanay para may makain kami." She pointed somewhere. "Dun bahay namin oh. Sama ka?"

Tiningnan ko yung tinuro niya, may parang liwanag nga dun sa may di malayo. Nag isip ako sandali. I want to make sure that she reached the house safely. I patted her head lightly. "I'm ate Spring. Come, samahan na kita pauwi."

Though it's a little dark, I can still see her smiled at me. We started to walk towards their house, dito lang muna yung sasakyan ko.

"Ilang taon ka na ba? Atsaka sino nasa bahay niyo?" I asked her. There might be someone who can help me with my car.

"6 years old na po ako. Hmm. Si nanay ko lang nasa bahay, tsaka si Suzy, si Jersey tapos si Debby at si baby Wesley."

Napalingon ako sakaniya agad. "Mga kapatid mo sila?" gulat na sabi ko. "Tapos ikaw ang panganay nila?"

"Opo! Kambal ko si Suzy tapos kambal din si Jersey at Debby. Tapos si baby Wesley, ang cute cute niya ate! Dapat makita mo siya." I heard her made a giggle sound. Andami naman nila. I really wonder how fun it is to have a bunch of siblings. I've never had one. That's why gusto ko ng maraming anak, di ko alam bakit pero gusto ko talaga ng 5 anak. Bubuo kami ng basketball team ni... uh, ni Wrench.

Midnight RapistNơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ