Midnight Rapist

MIDPIST Chapter 29: Aid *

 Mga kababayan, andito na tayo sa mga scenes kung saan magaganap na ang mga puro iyakan, confusions and such. Since mga kalokohan lang ang alam ko, wish me luck na lang sa mga serious happenings na magaganap. I need your comments guys para ma motivate ako, kaya say it below and send me a luck. HUHUHU Thank you! ~

Btw, Patawarin niyo pong nawa ang aking kapintasan sa paggawa ng POV ni Wrench. Sapagkat hindi alam ng aking napakagandang utak ang mga kaisipan at kilos ng isang lalake. Kaya ipagpaumanhin niyo po. Char lang. HAHAHA. Seriously, hope you like this one! Enjoy. COMMENT & VOTE ♥

Wrench's POV

She looks perfect but her heart was a wreck.

_____________________________________________________________

I took a sip of my wine and looked overview of the city from here in my office.

"Sir, may naghahanap po sainyo. From Garadzela Corporation."

Pagkarinig ko ng Garadzela, I glance at Jess over my shoulder. "Papasukin mo."

"Yes Sir." Lumabas siya pagkatapos,

"Owww. Bestfriend!"

That voice. I turned around my heel and saw someone who's very close to my life.

Nakangiting lumapit ako sakaniya, "Bestfriend."

【LadyPALE: Hep hep hep! Pampabitin muna. Babalik lang mamaya ang POV ni Wrench. Bwahahaha!】

Spring's POV

Kinakain ko pa yung siomai nang bumalik sila Juianni at Blink dito sa kwarto ko.

"Spring, aalis muna kami ni Juianni ah."

Huh? Aalis na sila? "Akala ko ba kayo mag aalaga sakin?" Nag pout ako.

"Girl, don't worry. May mag aalaga naman sayo eh, atsaka babalik naman kami. Okay?"

They kissed me then they're off. Medyo naguluhan ako sa sinabi ni Juianni, pero di ko na lang iisipin. Sumasakit pa yung utak ko.

Wrench's POV

My phone rang the same time when my bestfriend went off from my office.

I pick it up and saw Juianni's name on it. "Hello Yan--"

[Hoy ikaw Mr. Wrench Paerson! May kasalanan ka kay Spring, kaya dapat pagbayaran mo yun kundi ipapatumba ko yang building mo, sige!]

Nilayo ko yung phone, grabe, makasigaw naman. "Teka, teka. Bakit? Anong nangyari? Wala naman akong kasalanan kay Spring ah."

[Meron! Sinabihan mo kasi siya na di mo siya pwedeng halikan kaya ayun, nagpakalulong na siya sa--]

I gasp. "What?! Dahil dun nag d'drugs na siya?!"

[Nag d'drugs? Ah . . . Oo, tama! Tama ka, nag d'drugs na siya dahil sa ginawa mo! Kaya kung ako sayo, puntahan mo na siya ngayon sa bahay niya bago pa. . . OMG! Baka magpakamatay si Spring! Nako, kasalanan mo talaga to Wrench!]

Napatayo ako bigla. "What?! Sige, sige. Pupuntahan ko na siya, bye!"

I hurriedly headed for the door nang saktong pumasok yung secretary ko. "Sir, ito na po yung medicine para sa sorethr-- Nako po, I'm sorry sir! Sorry po talaga!"

Natabig niya yung tubig sa polo ko, at yung medicine nahulog sa sahig. May sorethroat kasi ako dahil sa Ice Tea. Bawal kasi sakin yan. "Damn... Uh, no, okay lang to. Iligpit mo na yan, cancel mo lahat ng meetings ko ngayong hapon, may pupuntahan ako." Di ko na lang pinansin yung polo ko, I headed to my car and went off.