MIDPIST Chapter 50: Fragment *

45.4K 720 77
                                    

 
Guys, since malapit na matapos ang story nato sana di kayo bumitaw ah? Please continue your support. Mahal ko kayo lahaaaaaaat! ~  COMMENT and VOTE are highly appreciated. :)



Spring's POV

I have to work on this, alone.

__________________________________________________________

HABANG naliligo pa si Wrench sa bathroom, lumabas ako para pumunta sa office ng lolo ni Wrench.

What he told us earlier made sense to me. Sa pagkakaalala ko, 27 years na ang nakakaraan nang unang magkita sila mommy at daddy, and they met here, in France. Yun yung sabi ni mommy sakin dati.

I need to talk to my mom, I believe na nandito siya 27 years ago. Phone won't work this time, kailangan ko siyang kausapin face to face. At kakailanganin ko ang tulong ni Papa, dahil for sure pipigilan lang ako ni Wrench. I want to go there alone.

Nang makarating na ako sa office ni Papa, kumatok ako. "Come in." pumasok na ako. "Spring? Iha, pasok ka. May problema ba? Kamusta si Wrench? Okay ka na ba?"

Nginitian ko siya, he sounds so worried. Kanina kasi nabigla ako kaya napaiyak ako agad. When Papa said we can't be together kasi may possibility na ang mama ko ang mama din ni Wrench, dun na ako naging emotional. "Okay na po ako, but si Wrench, he's still silent about it. Ayaw niya po yatang pag usapan."

Tumayo siya at lumapit sakin. "Oh dear, I'm so sorry. But I swear, siya yung babaeng nakita ko 27 years ago dito, but I have doubt of she being the mother of Wrench, kasi kailangan natin ng confirmation."

Huminga ako ng malalim. "Naniniwala po ako sainyo. And yes, naisip ko po yan." Umupo kami sa chair tapos nagpatuloy ako. "That's why I went here kasi kailangan ko po ng help niyo. I . . I need to talk to my mom, kailangan ko pong pumunta sa states. Kung si mommy yung mommy ni Wrench then... okay, but kung hindi siya then maybe may alam siya tungkol sa mama ni Wrench. Kaya kailangan ko siyang puntahan, pero di pwedeng malaman ni Wrench 'to kasi baka di niya ako payagan. Papa, I need your help."

Tiningnan niya muna ako bago siya nagsalita, "Let's discuss about your plan then."

 

...



"What about your flight? Oh, may friend ako na pwedeng tulongan ka about sa plane."

"Nako, hindi na po. May friend din akong may-ari ng airline sa Paris. I just need a car papunta dun." Bago kasi ako pumunta dito, tinawagan ko si Juianni. I asked for Mike's help. May pag-aari siyang airline dito sa france, yun kasi yung business nila kaya okay na yung tungkol sa flight ko. "2 am po yung flight ko."

"Okay, so it's settled then. Are you really sure about this iha?"

I nod. "Opo, I have to. I made a promise to myself kasi na hahanapin ko yung mother ni Wrench, and this is the right time."

"Well, good luck Spring." niyakap ako ni Papa at hinalikan ako sa pisngi.

Pagkatapos nun umalis na ako para bumalik sa room namin, baka tapos na si Wrench. Suddenly, nakasulubong ko siya. Napahinto ako ng naka bathrobe pa siya and he looks anxious.

"Spring! Christ, where have you been?"

"Uhm, well, galing lang ako sa kitchen to fetch some water." Natatawang tiningnan ko siya. "Why? Natatakot ka bang mawala ako dito sa mansion niyo?"

Di siya sumagot at niyakap niya lang ako.

"Akala ko iniwan mo na ako."

Natigilan ako. Parang sinaksak ako sa sinabi niya. Niyakap ko na lang siya ng mahigpit, "No, that's not gonna happen."

Midnight RapistWhere stories live. Discover now