VANUIT EVA
Daar zitten we dan, te posten, in de auto. Het kan nog wel uren duren. "we moeten er maar het beste van maken." Glimlacht wolfs. "Ik ga even naar de supermarkt." Knik ik naar het pand vlakbij de auto. "Is goed." Ik stap de auto uit en neem mijn portemonnee mee. In mijn hand een grote tas. Ik pak wat flesjes drinken, een pak koekjes, twee repen chocolade, 3 zakken chips. Een zak met broodjes en twee cakejes. Hier moeten we dag wel mee doorkomen. Met een overvolle boodschappentas loop ik terug naar de auto. Wolfs kijkt me verbaasd aan. "jezus eef!" Lacht hij. Ik geef hem wat drinken en open het pak koekjes en leg het tussen ons in.
"Ik verveel me." Zucht ik na een tijdje. "spelletje doen?" Vraagt hij lachend, ik knik. "Ik stel jou een vraag, en je moet eerlijk antwoord geven, ik ben benieuwd hoe veel ik van je weet." Zegt hij. "is goed, jij begint." We beginnen met een paar simpele vraagjes, niet heel persoonlijk. "Heb je weleens gespijbeld?" Vraagt hij. Ik lach. "heel vaak." Dan is het mijn beurt. "Ben je ooit verliefd geweest op een lerares?" Hij knikt. "Mijn scheikunde lerares." "Heb je ooit gerookt?" Vraagt hij aan mij. "Jep." "Echt serieus?" "Ja lang geleden." "Ben je ooit vreemdgegaan?" vraag ik aan hem. "Nee." dan is het weer zijn beurt. "Heb je ooit drugs gebruikt?" Ik slik. "ja." Hij kijkt me met grote ogen aan. "gesnoven, geblowd of XTC?" Vraagt hij verbaasd. "Allemaal." "Jeetje eef, dan ken ik je toch niet zo goed als ik dacht." Ik glimlach. "Blijkbaar niet."
Het is nu een week later, 7 augustus om precies te zijn. Vandaag ben ik jarig. Het is ondertussen al half 1 en de enigste die mij heeft gefeliciteerd is marion. Wolfs ik het vergeten. We moeten zo weer posten. Dit keer bij een ander huis. "Ik ga weer naar de supermarkt." lach ik als we voor het huis staan. "Niet zo veel als de vorige keer hè" "Nee, komt goed." Zuchtend loop ik weg, ik geef helemaal niets om mijn verjaardag, maar je kan me toch op z'n minst feliciteren. Ik loop naar de bakker en koop twee kleine taartjes, dan doe ik het zelf maar.
Als we in de auto zitten blijkt hij niets van mijn hint te snappen. Hij vind het lekker maar snapt niet dat er een rede achter zit. We doen weer het zelfde spelletje. Op een gegeven moment is het weer mijn beurt. "Ben je ooit iemand z'n verjaardag vergeten." Hij denkt na. "Nee." Ik glimlach. Maar eigenlijk baal ik enorm.
Als we om zes uur thuis komen laat ik me op een stoel vallen en zucht. "Wolfs, we gaan uiteten." Verbaasd kijkt hij me aan. "lekker, maar waarom?" "gewoon." Later die avond zitten we met z'n tweeen in een chique restaurant. Na het eten krijgen we de bon. "Ik betaal." zeg ik. "Nee eef, ik betaal, ik sta er op. Ik krijg toch ook gratis een kamer van jou in de ponti, dan mag ik echt wel terug doen." Ik glimlach en steek onschuldig mijn handen in de lucht. Hij pakt de bon en leest alles wat er op staat. Dan worden zijn ogen groot. Hij slikt. Vragend kijk ik hem aan, totdat ik besef dat hij waarschijnlijk de datum op de bon heeft zien staan. "7 augustus." Stamelt hij. Ik knik. "Jezus eef. Je-je bent jarig." Stottert hij, opnieuw knik ik. "Gefeliciteerd." Ik glimlach. "dankjewel hoor." "eef sorry, ik ben het echt helemaal vergeten. Ik zorg dat we morgen allebei vrij hebben dan gaan we wat leuks doen, oké? Dan maak ik het goed." Ik lach. "nee joh, dat hoeft echt niet." "Eva, dat moet wel. Jeetje wat ben ik stom zeg." Ik lach opnieuw.
Even later verlaten we samen het restaurant.
