VANUIT EVA
Zoals elke ochtend sta ik op. Kleed me aan, borstel mijn haar, doe mijn lenzen in en doe wat make up op. Ik loop dan naar beneden en daar tref ik wolfs altijd aan. Ga naar mijn werk en ga verder met waar ik mee bezig was. Net zoals vandaag dus.
Na een lange dag werken gaan we weer naar huis. "Ik ga op tijd naar bed." Zucht ik om zes uur als we aan tafel zitten. "Oh oke... Is er iets?" vraagt wolfs. "Ik heb koppijn, en ben enorm misselijk." wolfs glimlacht meelevend. "Slaap lekker dan. Beterschap." "Dankje." Ik loop naar boven, doe mijn lenzen weer uit, stap onder de douche. Na het douchen ga ik in bed liggen. Ik leg mijn telefoon aan de oplader en kijk nog een keer op de klok, die half 7 aangeeft.
VANUIT WOLFS
Eva ligt op bed. Ik besluit nog even tv te kijken en dan ook niet laat te gaan slapen. Om half elf ruim ik alles op. Op het moment dat ik naar boven wil lopen gaat mijn telefoon.
wolfs W mechels M
W wolfs
M hey wollfs met mechels.
W oh hallo
M sorry dat ik zo laat nog bel, maar we hebben een nood geval jullie moeten allebei naar het bureau komen. Nu!
W allebei?
M ja wolfs allebei, het spijt me maar het is dringend. Is het een probleem?
W nou, ja, eva ligt ziek op bed.
M oh, als ze zich echt heel slecht voelt moet ze maar thuis blijven het is dan maar even niet anders. Maar als ze toch een beetje in staat is om te komen heb ik graag dat ze meekomt.
W Ja ze ligt als vanaf half 7 te slapen. Ik ehh.. ik maak der wel wakker dan.
M is goed, tot zo.
Zuchtend hang ik op. Ik wil eva nu echt niet wakker maken. Ze is ziek, dan hoor je iemand niet wakker te maken, zeker niet op dit tijdstip. Het moet maar. Ik loop de trap op naar haar kamer. Voorzichtig duw ik haar deur open. Ze ligt op haar zij helemaal opgerold in de deken. Ik ga naast haar zitten en leg mijn hand op haar wang. Ze is gloeiend heet. "eef." fluister ik. "eef." Voorzichtig schud ik aan haar schouder. Langzaam gaan haar ogen open. "hey gaat het?" "Nog steeds koppijn en misselijk, ik heb het zo koud." "volgens mij heb je koorts, je bent hartstikke heet." "waarom maak je me wakker?" vraagt ze uiteindelijk. "We moeten naar het bureau, noodgeval. Mechels zei dat als het echt niet gaat dat je dan maar thuis moet blijven, maar ze heeft liever dat je mee komt." Ze knikt. "Ik ga wel mee." Ze slaat de dekens van haar af. Ik zie dat ze een dikke trui aan heeft en een trainingsbroek. "Kan ik wat voor je doen." "wil jij beneden even een glas water en een paracetamol neerleggen." Ik glimlach. "tuurlijk. Kom je zo snel mogelijk, we hebben haast." Ze knikt
VANUIT EVA
Met tegenzin trek ik mijn broek uit en verwissel die voor een spijkerbroek. Ik trek mijn trui uit en pak een andere dikke trui uit de kast. Doe snel wat deo op en trek de trui dan aan. Make up sla ik ook maar even over. Doe mijn haar ik een knot en besluit maar mijn bril op te doen. Ik heb geen energie om mijn lenzen in te doen, dat duurt nu ook te lang. Ik pak mijn bril uit het nacht kastje en bedenk dat wolfs me nog nooit met bril heeft gezien. Ik loop de trap af.
VANUIT WOLFS
Ik hoor eva de trap af komen. Ze ziet er anders uit dan normaal. Geen make up. Dikke trui aan. Haar haar simpel en snel gedaan en tot mijn grote verbazing een bril. "sinds wanneer heb jij een bril?!" vraag ik verbaasd. "al jaren." glimlacht ze. "had even geen zin in m'n lenzen." Ze loopt naar de tafel waar ik het glas met water met de paracetamol heb neergelegd. Op het moment dat we naar boven willen lopen draait ze zich om en rent naar de wc. Daar spuugt ze haar maaginhoud in de wc. Ik leg een hand op haar rug. "gaat het?" vraag ik bezorgd. Ze knikt. "gaan we?" Ik knik en samen lopen we naar de auto. Onderweg naar het bureau merk ik dat ze weer in slaap is gevallen. "eva, we zijn er." zeg ik als ik de parkeerplaats op rijd. Het bureau zit vol met agenten die nachtdienst hebben. Toevallig ook marion en romeo. Met eva achter me aan loop ik naar binnen. Ik zie dat ze het koud heeft dus ik sla een arm om haar heen en wrijf over haar armen in de hoop dat ze het warm krijgt. "ik eeh.." zegt eva snel en loopt naar de wc. Waar ze opnieuw overgeeft. "loop maar, ik kom zo." zegt ze. Nadat ik haar een glas water heb gegeven loop ik naar de kantoortuin en pak daar een kop thee voor eva. Dan loop ik naar het kantoor van mechels. "wolfs." zegt ze als ze me ziet. "is eva toch niet meegekomen." vraagt ze. "nee, ze is even in de kleedkamer, ze heeft alweer overgegeven." "ach, wat sneu." zegt ze, ik knik. Dan word er op de deur geklopt. "binnen!" roept mechels. De deur gaat open en eva komt naar binnen. Eva komt naast me zitten. Ik geef haar het kopje thee en ze slaat haar handen eromheen in de hoop het warm we krijgen. "gaat het eva?" vraagt mechels. Eva haalt haar schouders op. "wat is het noodgeval?" vraag ik. "Er is een getuigen van de moord die jullie onderzoeken. Die wil wat vertellen. Hij zegt alleen vandaag te praten. Morgen houd hij zijn mond. Dus jullie moesten nu wel komen." we knikken. "sorry eva dat het zo laat is." Zegt mechels. Eva glimlacht. "maakt niet uit." zegt ze zachtjes. We lopen naar de verhoorkamer en treffen daar de getuige aan.
Na een lang gesprek komen we er dus achter dat hij de moord heeft gepleegd. Eva en ik staan op en verlaten de verhoorkamer. "heb jij toevallig een paracetamol meegenomen?" vraagt eva. Ik schud mijn hoofd en loop naar marion. "Marion." zeg ik. "huh wolfs? Wat doe jij hier nog zo laat." "noodgeval, heb je paracetamol?" vraag ik. Ze knikt en opent haar laatje en geeft me een doosje paracetamol. "dankje." "ben je ziek?" Ik schud mijn hoofd. "eva." Ik loop naar eva toe die met haar ogen dicht in haar bureaustoel zit. "eef." Ze opent haar ogen en ik geef haar de paracetamol. Dankbaar kijkt ze me aan. "wolfs, van dongen!" roept mechels. Eva en ik staan op. "Jullie mogen naar huis. Wolfs ik verwacht jouw hier weer om half tien morgen ochtend. En eva, jij blijft thuis." "is goed." "beterschap eva." We zeggen haar gedag en lopen naar de auto. "staat je wel goed zo'n bril." glimlach ik als we naar huis rijden. Ze lacht.
"slaap lekker eef, beterschap." dan loopt ze de trap op en dan gaan we lekker slapen
