Het paradijs in een helse verbintenis II

33. Vijandige tegenstander

Nadat ik een dutje had genomen in mijn kleine slaapkamer, hoorde ik een boel kabaal in het paleis. Het waren geen mensen stemmen, maar gewoon veel voetstappen en keukengeluiden. Mijn slaapkamer was op de begane grond, net zoals Idriss slaapkamer en studeerkamer. Op de begane grond was er ook een grote keuken, badkamer en huiskamer te vinden. De rest van zijn werknemers leefden op de andere verdiepingen boven. Hij had een groepje van 8 mensen die voor hem werkten. Zes dames en twee mannen, Idriss was omgeven door vrouwen. Ik stapte voorzichtig uit de slaapkamer terwijl ik mijn gezichtssluier goed zette. Ik zag dat er mensen in de keuken aan het werk waren. Twijfelachtig liep ik naar Idriss studeerkamer toe en klopte op zijn deur. Er was geen gehoor, waardoor ik mijn oor tegen zijn deur legde. Kijken of hij er wel was? Ik hoorde zijn stem praten, maar ik kon niet duidelijk horen wat hij zei. 'Wie ben jij?' hoorde ik een vrouwelijke stem in het engels zeggen. Met een ruk draaide ik me om. Ik stak mijn hand uit naar haar en zei in het engels: 'Ik ben Jaspreet Khan, de nieuwe persoonlijke assistente van de prins.' Ze keek naar mijn hand en weer naar mijn gezicht toe met afschuw in haar gezicht. Het was een lange slanke Aziatische meid, met een getinte huid. 'Ik ga jou vanaf nu in de gaten houden.' zei ze en liep gelijk weg. Uhm, oke? Wat was haar probleem? Onmiddellijk ging de houten deur van Idriss' studeerkamer open, waardoor ik van de schrik opsprong. Idriss liep naar buiten en ontmoette mij buiten zijn deur. 'Kan ik je ergens mee helpen?' zei hij met een houding alsof hij geïrriteerd was. 'Ik wil graag aan het werk gaan.' mompelde ik naar hem toe. 'Een dame die van aanpakken houdt, dat kan ik wel waarderen.' zei hij terug terwijl hij met geknepen ogen naar achteren keek. 'Aanpakken is niet het enige waar ze van houdt. Ze was je deur aan het afluisteren.' hoorde ik diezelfde vrouwelijke stem zeggen. Ik draaide me onmiddellijk om naar haar toe en slikte mijn woede in. 'Ik wou alleen maar kijken of de prins aanwezig was." probeerde ik mezelf te verdedigen. Ze keek me met een vieze blik op en neer aan, terwijl ze naar Idriss toeliep en haar arm om zijn middel heen deed. 'Waarom zou het jou wat aangaan, of hij aanwezig is of niet?' zei ze alweer. Potverdriedubbeltjes, ik ontplofte bijna. Ik wou haar echt in elkaar slaan. Ik kraakte mijn knokkels en en haalde diep adem om mijn woede te beheersen. 'Oh wat schattig, ze is boos.' zei ze terwijl ze Idriss aankeek, met een vals glimlachje. Idriss keek me met een bezorgde blik aan. 'Noon, hou verdomme je mond dicht.' Hij haalde haar arm van zijn middel af en glimlachte naar me. 'Dit is Noon, ze geeft veel om me.' Noon stapte precies voor me en zei: 'Ik geef niet alleen om hem. Hij is ook van mij. Dus blijf van hem af met je Pakistaanse poten.' Ze testte mijn geduld echt heel erg. Ik was zwanger en fucking emotioneel. Ook had ik ervaring in vechtsporten. Ik zou haar wel kunnen vermoorden. Ze kreeg geen antwoord van me, omdat ik rustig probeerde te blijven. Ze liep langs me heen en stootte haar schouder expres tegen mijn schouder aan. Mijn kans om haar in elkaar te slaan was nu, maar ik liet het gaan. 'Het eten is trouwens klaar.' mompelde ze nog na. Idriss deed zijn arm op mijn rug terwijl ik haar nastaarde. 'Kom dan ga ik je aan de rest voorstellen.' zei hij in het Arabisch op zijn meest kalme toon. Ik liet hem mij naar de huiskamer leiden, waar bijna iedereen zat terwijl het eten op tafel gediend werd. Idriss stelde me voor aan zijn werknemers en vertelde hun dat ik Jaspreet Khan was, en dat ik zijn nieuwe persoonlijke assistente was. Ik nam plaats tegenover over Idriss, die tussen Hurya en Noon zat. Ik zat tussen Abby een Fillipijns dienstmeisje en Mark een Fillipijns dienstjongen. Iedereen begon met eten en ik zat daar met mijn gezichtssluier te denken. Hoe moest ik eten met zo'n sluier? Ik had zo een ongelofelijke honger. 'Kijk hoe dom ze is. Ze weet geeneens hoe ze met een gezichtssluier moet eten, hahahahahaah.' zei Noon tegen iedereen. Iedereen was stil geworden vanwege haar dom gedrag. Idriss had een vermoeide blik op zijn gezicht gekregen. 'Ze is zeker vast en zeker lelijk, vandaar dat ze die sluier ophoudt, hahahahaha.' maakte ze af. Op dat moment merkte ik hoe groot haar ogen waren. Ze was Thais en Thaise mensen hadden kleine ogen. Dit wist ik omdat ik naar Thailand was gegaan! Haar pupillen waren net speldenprikjes. Deze bitch zat aan de drugs, waarschijnlijk cocaïne. 'Waarom hou jij je mond niet een keertje dicht? Is het omdat je geen lul in je mond hebt?' zei ik opeens vol woede naar haar toe. Idriss lachte luidkeels en iedereen keek me aan. Noon stond met een dreigende houding op waardoor Idriss haar met een ruk van haar arm weer op de bankstel terug trok. Abby die naast me zat, gaf me een elleboog en fluisterde: 'Dat was een goede.' Marks gezicht kwam heel dicht naar de mijne toe. 'Praat niet zo tegen haar, voordat we je een lesje leren.' zei hij op een doordringende toon tegen me. Noon lachte keihard terwijl Hurya afwezig met haar haren speelde en als een zwijn zat te eten. 'Ik zou je dat wel willen zien proberen. Raak me 1x aan en ik beloof je dat je het niet zult overleven.' zei ik met mijn meest dreigende toon tegen Mark. Uit het niets hoorden we een glas tegen het muur achter ons breken. 'Hou op of ik leer jullie allemaal een verdomde les.' zei Idriss met de roodste kop die ik ooit had gezien. 'Sorry.' mompelde ik terwijl ik begon te eten, met mijn sluier op. Ik deed mijn hand gewoon naar binnen en probeerde zo netjes mogelijk te eten.