Het paradijs in een helse verbintenis II

30. In verwachting

Niet lang na mijn situatie met Idriss, had ik Richard gebeld. Om hem natuurlijk te vertellen dat ik geen scheiding meer wilde. Ik deed wat Idriss van me vroeg, ook al wist ik niet waarom hij geen scheiding wilde. Richard vertelde me dat Idriss aan hem vertelde dat ik dit inderdaad zou zeggen. Idriss was erg geslepen en ik wist gewoon niet wat ik met hem aan moest. Ook wat er op het dak was gebeurd, kon ik niet begrijpen. Justin en ik waren inmiddels begonnen met samenwerken. De paaldans lessen werden inderdaad een grote hit. We trokken eindelijk een jonger publiek aan. We trokken ook de leerlingen die hier paaldans lessen namen voordat ik dit studio had overgenomen. Justin gaf bijna elke avond 3 lessen van twee uur lang. Deze verandering had ik wel nodig, aangezien september was aangebroken waardoor het iets rustiger werd overdag tijdens de yogalessen. Moeders waren dan druk bezig met hun kinderen naar school brengen en ophalen. Er werd mij uiteindelijk gevraagd of ik lessen voor 10 uur in de ochtend kon verzorgen, waarop ik eigenlijk eerst nee wou zeggen. Vanwege mijn ochtendhumeur en dergelijke, snap je wel? Uiteindelijk had ik toch toch toegegeven waardoor ik nu overdag meer tijd voor mezelf had. Mijn lessen waren van 6 uur in de ochtend tot 1200 uur. Om 1700 begon Justin met zijn lessen. Sommigen van mijn yogastudenten namen ook paaldans lessen. Elke avond was het alsof ik een feestje beneden had. Soms deed ik mee (als er een paal over was) en soms kwam ik alleen maar kijken. Ik wou natuurlijk wel zien of Justin het goed deed. Ik had helemaal niets te klagen over hem, integendeel juist! Al onze cliënten mochten hem ontzettend graag. Stiekempjes begon ik paaldansen echt super leuk te vinden. Hoe kon dit? Ik was nog steeds een vechtsporter in hart en nieren, maar paaldansen begon mijn leven steeds meer en meer over te nemen. Aangezien we altijd veel huid moesten laten zien tijdens de lessen, raakte ik steeds meer en meer geïrriteerd door de littekens op mijn rug. De reden waarom je veel huid moet laten zien is zodat je vast kunt blijven hangen aan de paal. Hierdoor had ik besloten iets aparts te doen. Ik had mijn rug laten tatoeëren. Normaal zou ik dit niet doen, want ik hield niet van tatoeages. De enige reden waarom ik dit deed, is omdat ik de nare herinneringen wilde verbergen. Het duurde bijna 3 hele dagen voordat mijn tatoeage af was. De artiest had hele goede werk verricht. Ik liet me inspireren door Justin en wat hij zei. Mijn rug leek alsof het opengescheurd was waardoor het leek alsof ik tijgerstrepen onder mijn huid had. Mijn tatoeage was zwart met goudkleurig. Ja, je hebt ook metallisch gekleurde tattoos! Sinds Idriss bezoek, heb ik bijna elke dag aan hem gedacht. Ik was nog steeds verward van die gehele gebeurtenis. Emotioneel was ik ook niet echt in balans, maar ik was nog steeds gelukkig hier in Fox Hills. Aangezien Justin nu alles over me wist, kon ik me niet ook niet alleen voelen. Aangezien hij nu op een legale manier geld verdiende, was hij voornamelijk gestopt met de illegale dingen die hij deed. Hij bleef dan ook gewoon vaak bij me slapen. Hij sliep als een roos, terwijl ik dan vroeg opstond om mijn lessen voor te bereiden. Ik ging ook veel vroeger naar bed dan normaal terwijl Justin dan nog opbleef voor zijn laatste paaldans les. Hij was dan ook de gene die de studio sloot en alles in orde maakte voor in de ochtenden. Hij haalde de palen namelijk weg. Ook al probeerde ik zo goed mogelijk door met mijn leven te gaan na mijn meeting met Idriss, waren er alsnog vreemde of interessante dingen gebeurd. Het was vrijdag 12 september 2014 toen ik van mijn slaap verstoord werd, vanwege hard geschreeuw beneden. Ik voelde onmiddellijk dat er wat mis was. Ik sloop in mijn nachthemdje de trap af naar beneden. In de midden van de trap bleef ik staan, en keek naar beneden. Er was een inbreker binnengekomen met een geweer. Hij had zelfs een bivakmuts op. Toen ik verder de gang inkeek, zag ik Justin met zijn handen omhoog. Zou ik angstig moeten zijn? Ja, absoluut, maar ik was het totaal niet. Ik voelde de adrenaline door mijn lijf gieren. Dit was spannend en ik hield wel van spanning af en toe. 'Waar is de kluis?!' hoorde ik de inbreker agressief zeggen. 'Oh my god, it's you Dwayne, isn't it?' zei Justin vol ongeloof met zijn vrouwelijke stem. Justin had gelijk, want ik herkende Dwayne's stem ook. Ik kreeg onmiddellijk een glimlach op mijn gezicht. Dit was het juiste moment om mijn vechtsporttechnieken te gebruiken. Dwayne had mij namelijk helemaal niet opgemerkt. Ik nam een diepe adem en sprong over de trapleuning op Dwayne. Dit gebeurde zo snel en onverwachts dat hij zelfs zijn geweer afschoot. Ik had zijn rug genomen en zijn hals had ik onmiddellijk in een klem. Met al mijn kracht probeerde ik zijn bloedtoevoer te laten stoppen. Justin schreeuwde keihard terwijl ik samen met Dwayne op de grond viel. Ik hield mijn gezicht precies naast zijn gezicht. Als hij mij namelijk wou schieten, dan moest ie zichzelf ook schieten. Justin liep onmiddellijk op Dwayne af en hield zijn pols met het geweer vast. Hij struggelde en probeerde zich uit mijn grip te wurmen. Hij kon het niet doen! Deze techniek was namelijk voor mensen die petite zoals ik waren. Hij spartelde op de grond met mij bovenop zijn rug. Hij probeerde zelfs zijn rug met mij erop tegen de grond aan te slaan. Ik zou nooit loslaten totdat ie zijn bewustzijn zou verliezen. Zelfs als hij zijn bewustzijn zou verliezen, zou ik nog blijven vasthouden. Hij spartelde totdat zijn bewegingen zwak waren geworden. Justin trapte hem daarna in zijn buik, waardoor het leek alsof Dwayne lucht overgaf. 'Go to sleep.' fluisterde ik denigrerend in zijn oor. Ik voelde me fucking stoer en cool vanwege dit. Fuck yeah, ik had mijn allereerste gevecht in real life gewonnen, als je Idriss niet telde. 'Bel de politie!' schreeuwde ik naar Justin toe, terwijl ik Dwayne nog steeds in een nek greep hield. Hij was helemaal buiten bewustzijn. Justin hinkelde en zocht naar zijn telefoon naast de koffieapparaat en belde de politie onmiddellijk. Ik liet Dwayne uiteindelijk los en merkte toen dat Justin in zijn been geschoten was. Verdomme, misschien had ik niet impulsief moeten doen. 'Girl, I need to go before the police arrives.' zei Justin tegen me. Ik begreep hem wel en liet hem gelijk gaan. Ik stond op en schopte het geweer naar de andere kant van de ruimte. Ik ging bij het geweer staan voor het geval hij bij bewustzijn zou komen, dan had ik tenminste het geweer die ik kon oppakken.