Het paradijs in een helse verbintenis II

3. Binnengedrongen

'Je maakt een grapje?' zei ik een beetje ondersteboven van dit nieuws. 'Was het maar waar." zei hij uiteindelijk tegen zichzelf. Met een ruk opende hij zijn handdoek en liet die op de grond vallen. Hij begon zich onmiddellijk aan te kleden. 'Maar we zijn hier pas twee dagen, Idriss.' zei ik terwijl ik richting mijn koffer die naast de zijne lag liep. Hij sloot zijn ogen en haalde diep adem en keek me daarna aan. 'Dat begrijp ik, Jannat. Kleed je alsjeblieft aan.' zei hij met een ernstige blik en toon. Ik trok onmiddellijk mijn badjas uit en begon in mijn koffer te graven naar kleding. Toen we eindelijk klaar waren met klaarmaken en inpakken wat overigens maar 20 minuten duurde, kwamen de beveiligers weer naar binnen met piccolo's die onze koffers oppakten. Idriss pakte mijn hand stevig vast en begon zo snel mogelijk naar buiten te lopen. Er waren een stuk of 6 beveiligers om ons heen en het enige wat ik kon denken was: 'What the fuck gebeurt hier allemaal?' Uiteindelijk buiten, raakte ik nog meer gechoqueerd dan ik al was. Er waen zelfs politie en mensen die op militaire beveiliging leken met grote wapens. De ruimte rondom de opgeblazen limousine was afgezet. Ik voelde alsof ik in een film speelde of alsof ik in een droom beland was. We werden naar een soort van busje vervoerd terwijl allerlei soorten wagens ons omsingelden ter beveiliging. In het busje zaten we achterin en naast me zaten Idriss en een militair. Idriss staarde uit het raam diep in gedachten terwijl mijn hand in de zijne bevond. Ik kneep in zijn hand om zijn aandacht te krijgen aangezien het ontzettend stil was in dit busje, behalve de radio van de militair naast me dan. Hij keek me onmiddellijk aan en rees zijn wenkbrauw vragend op. Ik vroeg hem in het Arabisch wat er aan de hand was. 'We praten wel wanneer we thuis zijn." zei hij zachtjes terwijl hij me dichterbij hem trok en zijn arm over me heen deed. Hij kuste mijn voorhoofd zachtjes. We kwamen aan bij het vliegveld waar een privé jet op ons stond te wachten. We werden zo snel mogelijk naar binnen begeleidt waarop we weer naar Nederland vertrokken. Aangekomen op schiphol wachtte Chaque ons op met een auto. Idriss en ik gingen achterin zitten en het enige wat ik deed was naar hun luisteren terwijl ze in het Frans spraken. Het gesprek kwam best wel een beetje intens over, maar het was Idriss die een beetje op een intense toon sprak. Het was nu ongeveer 4 uurtjes geleden sinds de explosie was gebeurd. Mijn gedachten en gevoelens stonden op stil sinds die gebeurtenis. Waarom zou het mensen zo veel schelen wat er met Idriss gebeurde? Ik begrijp dat een explosie een terroristische aanval is maar waarom krijgen we al die beveiliging? Is het omdat hij rijk is? Het leek me een beetje vergezocht dat hij politie en militairen afbetaald zou kunnen hebben voor beveiliging? Langzaam maar zeker kwamen we weer aan in Amsterdam Zuid. Nadat we afscheid hadden genomen van Chaque, liepen Idriss en ik naar binnen. Hij bracht onze koffers naar binnen. Zijn huis zag er verlaten uit van binnen en toen ik me besefte dat het woensdag was, vroeg ik me af waar iedereen was? Normaal kwamen er schoonmaaksters op woensdag. Ook is de deur van Fatima normaal open waar altijd iedereen en van alles naar buiten en binnen liep. 'Waar is iedereen?' vroeg ik aan Idriss terwijl hij mijn koffer in de gang plaatste. Hij sloot de deur achter zich dicht en draaide naar me om. 'Ik heb iedereen vrij gegeven.' verklaarde hij aan me terwijl hij dichter naar me toe stapte en doordringend aankeek. 'En mijn schoonmoeder dan?' vroeg ik hem verward waarop hij me een glimlach schonk. 'Die is in Marokko bij familie.' Gechoqueerd keek ik van hem weg omdat ik het niet eens door had dat ze weg was gegaan. Ik vermeed mensen altijd waardoor ik nooit wat door had. Voorzichtig pakte hij me van mijn hand vast en trok me dichter naar hem toe waarop hij me naar de open keuken begeleidde op de begane grond. Met mijn rug stond ik tegen het keukenblad aan terwijl zijn lichaam een paar centimeter van de mijne af was. Zijn gezicht was ook super dicht bij de mijne. Met zijn duimen begon hij me wangen te strelen terwijl hij me diep in de ogen aankeek. 'Ik ben je een huwelijksreis verschuldigd. Ik beloof dat ik het goed maak met je.' zei hij terwijl hij mijn gezicht onderzocht. 'Je bent me veel meer beschuldigt en het gaat mij niet om een huwelijksreis. Ik zou gewoon graag een band met je willen opbouwen.' vertelde ik hem zachtjes. Hij kreeg een glimlach op zijn gezicht. 'Je hebt het gevoel dat je me niet goed genoeg kent?' vroeg hij me terwijl hij een plukje haar achter mijn oor streek. Ik schudde mijn hoofd waarop ik er nog aan toevoegde dat ik geeneens wist wat zijn lievelingsgerecht was. Hij rees zijn wenkbrauw en kreeg een hint van een glimlach op zijn gezicht. Zijn rechterhand ging van mijn wang strelen naar mijn geslachtsdeel toe. 'Dit.' zei hij uitdagend terwijl hij me van beneden pakte. Mijn mond ging van verbazing open waarop ik zijn hand van mijn geslachtsdeel weg sloeg en een stap weg van hem nam. 'Doe normaal!' zei ik half verbaasd en half lachend. Hij pakte me van mijn arm vast zodat ik niet nog verder van hem wegliep. 'Ik meen het.' zei hij met een serieuze toon. 'Ik hou ontzettend veel van punani eten.' maakte hij af terwijl zijn blik van mijn gezicht naar mijn kruis ging. Met gefronste wenkbrauwen keek ik hem aan, daarna proestte ik het uit van lachen. 'Jij gebruikt straattaal? Ik dacht dat je te classy was om dat te doen.' zei ik vermaakt. Met een ruk trok hij me naar zich toe en tilde me op met mijn benen om zich heen. 'Punani is Hawaiiaans voor hemelse bloem, en... het is eigenlijk ook een echte woord voor het vrouwelijk geslachtsdeel in Jamaica en India." verklaarde hij met zijn lippen dicht tegen de mijne aan. 'Oh.' kon ik alleen maar uitbrengen. Hij keek me doordringend in mijn ogen aan en liet zijn blik naar mijn lippen zakken. 'Het woord werd voor het eerst in de Kama Sutra gebruikt.' zei hij fluisterend en langzaam terwijl zijn lippen nog dichter bij de mijne kwamen. De sfeer was onmiddellijk veranderd merkte ik op. 'Ik wil afmaken waarmee ik begonnen was voordat ik brutaal onderbroken werd.' zei hij verder terwijl zijn lippen langs de mijne streken.