Chapter 38:_Enjoying")

Beginne am Anfang
                                    

"Sure."

"Oh sige na! patayin ko na to. Magpapahinga pa ako"

"Ok sige. Bff, ingat ka ah!"

"Ou naman ako pa"

Nang ma-end ko na ang call. Bigla na namang tumulo ang luha ko. Namimiss ko lang ba si Liscel kaya ako umiiyak o dahil sa naiingit ako kasi Ok na sila ni Jolo.

*****

Katulad nga ng plano ko. Maglilibot ako sa buong mundo. Mga weeks after kung makausap si Liscel. Agad na akong pumunta sa ibat-ibang bansa.

Ang una kung pinuntahan ay ang South Korea.

Wahhhh! Siyempre yun pa. eh fan na fan ako ng Koreandrama at K-pop. Grabe para ngang gusto ko mag stay doon eh. Ang saya doon, kahit ako lang magisa ok na saakin. Isang buwan akong nagstay doon at palagi akong nanunuod ng mga live show at concert ng mga k-pop artist. Wahhh grabe Dream come true. Si Liscel naman palagi siyang updated saakin. Palagi ko kasing kinakausap o tinatawagan yun, kapag napunta na ako ng ibang bansa.

Sumunod na destination ko ay ang:

Singapore.... [2 weeks lang ako doon.]

Japan [1 week lang ako doon. Hindi ko matake ang English nila. Duguan. Hirap intindihin]

Thailand [3 weeks ako doon. Nandoon kasi si PAPA Mario. Wahhh fan ako ng Crazy little thing called love, kaya hindi ako tumigil hanggat hindi ko sila nakakayakap]

Hongkong [2 weeks lang ako doon]

Europe [ 1 month ako doon gusto ko ang lugar eh]

Spain [ 3 weeks lang!]

New York [ 2 months. Wahhh ang dami kasing Holywood actor aty actresses  doon at gusto ko ang view]

Las Vegas [ 1 month lang :( ]

And last but not the least nandito ako ngayon sa bahay namin sa America. Hindi ko na alam kung saan to banda! Secret...

"Hi Mom!" pambungad ko ng kararating ko palang sa bahay namin.

Nung una kinuskos pa nila ang mata nila. Para siguro makasigurado.

"Baby ikaw ba yan?" gulat na tanong ni Mama

"Yup Ma!"

"Wahhh nandito ang princess ko" sabay yakap saakin ni Mama.

Namiss ko talaga sila. Si papa naman ayun nakaupo lang sa sofa at nakangiti saakin.

"Hi Paps"

"Hello baby! Kamusta ang pagtravel halos isang taon ka ding alis ng alis ah..."

"Ok naman po. Enjoy naman po." Napatingin ako sa paligid. Bakit may mga maleta dito.

"Bakit may mga maleta dito paps" takang tanong ko.

"Ah! Babalik kami ng Mom mo sa Philippines. Gusto mo sumama? bukas na yun..."

Teka Philippines? Philippines? Diba hindi na ako babalik doon...

"Ah! Hindi na po pa. kayo nalang" tanggi ko.

"Sasama ka!" biglang singit ni Mama.

"Mom. Ayoko po. Dito nalang po muna ako sa bahay natin."

"Sumama ka. Ito ang gusto ko. Sundin mo naman ako. Hinayaan na nga kita sa gusto mong gawin, kaya ito request ko sayo. Sumama ka!" galit na utas ni Mama.

Wahhh katakot. Napatingin ako kay Papa. Pero tinanguan niya lang ako. Ibig sabihin pumapayag siya na umuwe ako ng pilipinas. AYOKO!

"Pero MA!"

"Magpahinga kana. My decision is Final..." sabi ni Mama at bigla nalang akong iniwan doon.

Sana pala hindi nalang ako nagpunta dito sa bahay. Ano ba naman kasi ang pumasok sa utaklko at nagpunta ako dito. What the. Ayoko pang umuwe ng pilipinas, hindi pa ako handa na makaharap sila at Makita man lang. Ayoko pa!

Naiwan akong magisa doon sa sala namin. Tatawagin ko ba si Liscel o hindi. Pero uuwe na din naman kami bukas eh, kaya ok na siguro na hindi nalang. Magkikita na din naman kami.

Ano nalang ang mangyayares saakin pag  nakarating ako doon. Wahhh Si Mama kasi. Ayoko pa nga umuwe eh! Eh kung tumakas kaya ako. Ou tama tatakas ako.

Tatayo na sana ako para tumakas ng biglang magpakita saakin si Mama.

"Bawal ang tumakas. Go to your room at magpahinga na"

Anu ba yan! Paano niya naman nalaman na tatakas ako. Mind reader ba ito si Mama.

Someone help me. Ayoko pa umuwe ng pinas. AYOKO PA!

[To be continued]

VOTE, COMMENT

My Angel Girl (1 and 2) [Completed] [Revising]Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt