Marrying a Pop Star [KRIS WU]

Chapter 9: Airplane Fiasco

Chapter Nine

HAERIM’S POV

I really don’t know what to do with my life right now, I was a princess and now I’m just a mere personal assistant or in layman’s term ‘alalay’ wow right?!

 I don’t do chores and stuffs and I’m not used to be ordered around by people, and now it’s my job. I don’t even know why he needs it, seriously, is he a celebrity or something?

Wala siya dito sa condo ngayon, I don’t know where he went and I don’t care.

 Katatapos ko lang mag lunch, tinapay lng at cheese ang kinain ko, hindi ako marunong magluto eh. Ever since that morning na napaso ako hindi na ako nagluluto.

Since I’m his alalay and he’s feeding my stomach naglinis na lng ako ng bahay. Kwarto niya na lng ang hindi ko pa nalilinis.

Come to think of it, hindi ko pa nakikita ang kwarto niya kasi nung na lasing ako di ko naman na talaga napansin yung kabuuan ng kwarto.

His room is oozing with manliness. Black and red interior with white furnitures. A minimalist design that looks so cool.

Pero mas kumuha ng pansin ko yung mga nka frame na pictures, a group of twelve men na mga chinito at gwapo. Nandito din si Kris sa picture and by their looks hindi ako nagkakamali, mga Koreano tong mga ‘to.

Teka nga, parang familiar ‘tong mga mukhang ito ah, saan ko nga ba nakita?

“Tapos ka na bang magpantasya diyan?”

“Ay itlog!” napatalon ako sa gulat, langya di mn lng nagpaparamdam.

“Problema mo?”

“Bakit kasi hindi ka mn lng kumakatok?” naiirita kong sabi.

“Kwarto ko to bakit naman ako kakatok? Tabi nga diyan.” Tumabi ako at sinalampak niya naman ang sarili sa higaan.

Tiningnan ko siya ng malalim at napansin niya naman.

“Bakit mo ko tinititigan? Alam ko gwapo ako.”

Naningkit ang mata ko sa sinabi niya.

“Sino ka ba talaga? What are you? Bakit ang familiar ng mukha mo?”

“Gusto mo talagang malaman?” tumayo siya at lumapit sa akin. Napalunok ako dahil sobrang lapit ng mukha niya sa mukha ko at biglang bumulong sa tenga ko. Ramdam ko ang mainit at mabangong hininga niya.

“It’s for you to find out.” He smirked at me at nilayo ang mukha niya sa akin.

“Be ready tomorrow, we’re going to Amanpulo.” Dugtong pa niya. Wait, what?

“Huh? Anong gagawin natin dun?”