Sella #1

End

Eassy hield me beet.
"Laat me los" zei ik door me tranen heen.

"Stttttt" suste hij.

Ik zag Issabel naar demon lopen.
Demon keek razend.
Alle camera's waren op hem gericht.
Wachtend op zijn reactie, om hem negatief in het media te zetten.

Demon borstkas ging op en neer.
Zijn neusvleugels stonden wijn open.
Ik slikte een brok weg.

Demon balde zijn vuisten.
" wie is bella... is dat je vriendin.."

"Is het Isabella"

" is dat andere meid jou misteres..."

Demon stoot zijn ogen.

Ik keek toe in eassy's armen die me op mijn plek hield.

Demon opende zijn ogen en keek me recht aan.

Een traan verliet mijn wang.
Hij grijnsde.

" ik vraag Bella ten huwelijk."
Mijn hart ging op en neer.

Isabel glunderde.
Hij maakte een nonchalante beweging en er verscheen een roos.

" alleen mijn Bella heb ik nog niet gevonden..." en hij gooide zijn roos het publiek in en verliet het podium.

Allerlei meisjes gilden om zijn roos te pakken.

Ik voelde Eassy verstrakken.
Isabel stond verslagen op het podium.

" ik ga naar demon ja... blijf hier."zei eassy.

Ik knikte lichtjes.

Haar ogen gleden overal en lande op mij.
Haar hele gezicht veranderde van shock naar woede.

" jij!!" Schreeuwde ze en ze liep op mij af...

" jij heb alles verpest Sella... hoe voelt het nu hè... hoe voelt het nu om iemands dag te verpesten... of beter gezegd... leven..." Isabell had betraande ogen. Haar ogen hadden veel woede en verdriet dat ik niet kon omschrijven.

Ik kon haar niet meer aankijken.

" je verpest het voor iedereen. Egoïst ... als jij het maar goed hebt hè..." zei ze.

" je kan niet altijd alles hebben Sella... je vermoord iedereen hier. Heb je dat niet in de gaten. Ja maakt iedereen kapot. Kijk naar je vader.. door jou is hij nu hier. En kijk naar alle andere... waar is iedereen. Iedereen gaat langzaam dood.... door jou...."

Ik slikte

Door jou...

Door jou...

Ik hield me vast aan een tafel en hapte naar adem.
Mijn ogen stonden nu betraand..

De realiteit deed pijn.

Alkes draaide om mij heen.

Isabel bleef maar door praten.

Ik hoorde niets meer alleen maar geruis.

Ik keek naar de uitgang.