Chapter 35

150K 4.1K 1.2K
                                    

Chapter 35

Latte

Umawang ang aking labi sa narinig. I don't get what is he saying right now. What does he even mean?!

"Just please..." mahinang sabi ko at saka tumingin sa aking mga paa. "I need the name."

"Alright. But I have a condition." he said.

Agad akong napatingin sa kanya.

"Ano 'yun?" tanong ko.

Segundo lamang nang humawak siya sa kanyang ulo at bahagyang hinilot ito.

He looked at me.

"I want you to let me join in your team for the investigations. Gusto ko kasama ako. And by the means of that, I want to be included in everything. Meetings, interview, negotiating, researching... all of it." he said with full of authority. As if like he has a hold of me.

Lalo yatang nanlaki ang aking mga mata sa kanyang kundisyon. It would mean that I have to be with him most of the time!

Gusto kong tumanggi! He's the last person I want to talk to right now sa totoo lang.

He's too much for me! Baka hindi ko na mamalayan na nalulunod na pala ako dahil sa presensya niya.

Wala pa akong balak kausapin siya o ano man. All I wanted to do now is to finish Talia's case. Saka na ang amin ni Apxfel. Saka na ang pag aasikaso sa annulment. Saka na ang lahat ng mga iyon. Hindi pa ako handa para roon.

Huminga ako ng malalim.

"Fine..." I said. "Is that all?"

Tumango siya.

"I have a condition, too." I told him. At kahit na hindi niya ako tinanong kung ano iyon ay nagsalita na rin ako. "Let's not talk about anything personal. Let's not meddle with each other's lives. Ayun lang."

Saglit siyang natigilan at tumango na rin sa aking kundisyon.

"Let's meet tomorrow at Seattle's, 9:00am. I'll bring some documents." he said and turned his back on me.

Naiwan ako roon mag-isa.

Gaya ng laging nangyayari. I was left alone, with my heart broken into pieces.

I chose not to come back inside the restaurant. Instead, I stayed in a bench outside.

A tear escaped.

Agad ko iyong pinunasan. At saka ipinikit ko ang aking mga mata.

Even though I wasn't ready talking to him... Or talking about what happened back then... there is still a hope inside me that he will at least explain. That he will at least apologize.

But he didn't.

Nakita ko si Dominic na papalapit sa akin kaya naman tumayo na ako roon sa upuan.

"Hey," he softly called. "Anong nangyari? Did you talk to him?"

"Yeah..." I said.

Pagod kong ikinwento kay Dominic ang kasunduan namin ni Apxfel. Pati ang aking sama ng loob ay naikwento ko sa kanya.

"How would he tell anything to you when you told him not to talk about anything personal?" ani Dom.

"But if he really want to apologize or to at least explain, he would!" giit ko naman.

Ang sakit lamang sa damdamin na tila wala lang ang kanyang ginawa noon.

Napaluha nanaman ako. Buti na lang at nasa loob na kami ng kotse ni Dominic.

Forever with the Bad BoyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon