Gdy wróciliśmy, wszyscy od razu się nas wypytywali, jak było i tak dalej, opowiedzieliśmy, no prawie wszystko,ale jedyne czego teraz chciałam to przytulenie mojego małego szkraba. Poszłam więc, do niego. Wzięłam Go na ręce i wychodząc z nim do salonu.
-Kochanie... chciałbym Ci coś pokazać- powiedział Luke.
-No dobrze- uśmiechnęłam się i wyszłam razem z Luke'm.
Usadowiliśmy Kilku miesięcznego malucha na siadełku i pojechaliśmy, oczywiście chłopak zasłonił mi oczy, a z nami jechał jeszcze Mike. Podróż trwała kilka minut, nie wiem dokładnie ile. Samochód się zatrzymał, a Luke, chyba Luke pomógł mi wyjść z samochodu, stanął za mną i rozwiązał mi chustę, którą miałam zawiązane oczy.
-WOW- powiedziałam widząc, dość spory dom.
-Chcesz wejść do środka?- zapytał.
-Zaraz, zaraz... to nasz?!- zapytałam. Chłopak przytaknął, przez co się na niego rzuciłam. Za chłopakiem stał Mike z Oliver'em na rękach. Uśmiechnęłam się do niego- Wchodzimy- powiedziałam i szybko pobiegliśmy z moim mężem do drzwi.
Weszliśmy
Wszystko już tu było mam na myśli meble.
Gdy przeszliśmy już cały dom, przynajmniej tak myślałam, chłopak zabrał mnie do pokoju... Oliver'a. Był w kolorze zielonym i cudny...
-Nasze ubrania, meble... wszystko już tu jest, więc... nawet nie musimy stąd wychodzić.
-Ktoś musi odwieść Mike'a
-Fakt
Wróciliśmy do chłopaka, od którego dowiedziałam się, że zaczęli malować dom i wszystko inne już około miesiąc temu, a ja o niczym nie wiedziałam... straszne.
Podziękowałam mu i mocno przytuliłam.
Luke odwiózł Go do domu, a ja zaprowadziłam małego do jego pokoju.
Szczerze... nie mogę w to uwierzyć.
____
Chyba już zaraz będzie Epilog
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Wherever you are || L.H (✔)
ФанфикDruga część książki "Amnesia" _______ Jestem Grace, około 3 lat temu miałam amnezje, obecnie mam 21 lat. Studiuję medycynę, mam dwie przyjaciółki, Wiktorię i Julię. Moje życie nie jest już takie wesołe. Dlaczego? Bo nie ma przy mnie osób któ...