My Secret [CHAPTER 10 UPDATED]

Chapter 8 [Editing]

A/N:  Hope you enjoy this chapter.  Pa-vote at pa-comment na lang.  And here’s another interview of the guys.  ^_____^

*Question: Do you believe in love?

YOSUKE:  “Of course.”  :))

YMIR:  “Probably.”

YOHANN:  “Pinag-iisipan ko pa.”

YUAN:  “No comment.”

__________________________________________________________

“Hyuie babe?”

Sabay kaming napalingon ni Zel sa taong yon.  Si... si Von yun ah.  Bakit---?  Ah!  Dito nga rin pala siya sa DU nag-aaral.  Binitiwan na ako ni Zel kaya nagkaroon si Von ng pagkakataong makalapit sa’kin.

“Vo---“

Hindi ko na natuloy ang kung anumang sasabihin ko nang salubungin niya ako ng isang mahigpit na yakap.  Si Von talaga... wala pa rin siyang pinagbago.

“I missed you so much, babe!  Ang tagal-tagal nating hindi nagkita tapos yun pala...”

He glanced at Zel then pout at me.  Ang cute niya talaga.  Pinisil ko nga yung ilong niya.  Namula yon.

“Ang seloso mo talaga.” :))

“Matagal na.” ^____^

“Excuse me.  Mauna na ako sa inyo.” –Zel

At umalis na siya without even waiting for us to respond to him.  Sino ngayon ang rude sa aming dalawa?  Hmph!  Bahala na nga siya sa buhay niya.

“Oh no!  Nagselos ang mama.” –Von

“Nailang lang yon.”

Ayaw niya kasing nale-left out.  Psh.  Mabuti nga’t umalis na siya.  Kukulitin lang naman ako nun.

“Tell me, anong namamagitan sa inyo ng lalaking yon?  And don’t answer me ng wala.”

“Ewan.”

“Babe naman!”

“Eh bakit mo ba kasi tinatanong yun?”

“Because that guy has a reputation of being a playboy.  Ayoko lang na makasama ka sa mga collection niya.”

Second warning na yon sa’kinngayong araw about kay Zel ah.  Psh.  So kalat pala yon sa buong campus...

“Kilala mo ako.”

“Yeah but people change, as well as their feelings.  And I don’t want you to get hurt... kahit na marami ka na ring pinaiyak na mga lalaki.”

He’s staring at me with those sincere eyes of his.  Ito ang nagustuhan ko sa lalaking ito.  Very pure and kind-hearted... so contrasting with me.  Kung sana lang...

“I’ll keep that in mind.” :))

“Babe...”

He softly touched my cheek like he usually do when we were still in high school.  Then his face slowly dipped down until his lips touched my cheek.  It lingered there for a while before he moved back.

“You’ll always be in my heart.” -Von

“I know.  And I’m thankful for that.” :))

He hugged me again and smiled brightly at me after that.  Then, his phone rang.  It was work-related kaya napilitan na kaming maghiwalay ng landas.