Drarry

14.

Draco POV
Hand in hand liepen we door de gangen. Ik werd vol afschuw aangekeken. Zelfs door Griffoendorners die Harry soms dingen fluisterde zoals: 'Kijk uit hij dumpt je' of 'Malfidus? Hij is zo gemeen!' Ik glimlachte alleen maar. Ik wilde nu worden wie ik werkelijk was: goed. Het nieuws dat we hadden ging weer als een lopend vuurtje.
De volgende ochtend werd ik wakker. De Zwadderaars zeiden geen woord tegen me en als ze iets zeiden schelde ze me uit of dreigde ze me met een stomp, maar dat zouden ze nooit doen. Dan zouden ze strafwerk krijgen of van school getrapt worden. Ik liep naar de grote zaal nog net niet met een glimlach. Ik liep naar de tafel van Griffoendor. 'Ra, ra wie ben ik?' vroeg ik terwijl ik mijn handen voor Harry's ogen had geslagen. 'Ehm, geen idee hoor' zei Harry en hij glimlachte. Ik ging naast hem zitten. De postuilen kwamen binnen en de uil van mijn vader streek voor me neer. Ik pakte de brief uit de snavel van de pikzwarte uil. Ik maakte hem open en las:

Draco,
Wat heb je jezelf aangedaan? Verliefd worden op de vijand! Hoe haal je het in je hoofd? Alsof ik er wat aan kon doen denk ik en ondertussen streek er nog een uil voor me neer. Dit keer een bruine. Ik pakte zijn brief en las de brief van mijn vader verder.
Je zorgt maar dat dit ten einde gaat jongeman anders ben ik nog lang niet klaar met jou.
Je vader

Ik legde de brief opzij. Ik zou toch niet terug gaan naar huis. Ik opende de andere brief en las:

Lieve Draco,
Ik wens je het allerbeste, maar kijk alsjeblieft uit! Je vader vindt dit niet goed. Ik snap dat jij er ook niks aan kunt doen, maar de heer van het duister vind je een goed doelwit om te kiezen omdat jij het vriendje bent van. Ik kan je niet verbieden om met hem om te gaan, maar wees op je hoede. Zorg goed voor jezelf en het is beter dat je gaat. Mij niet meer ziet en de rest van je familie. Anders heeft dat misschien ernstige gevolgen. Ik wil geen andwoord als Lucius dat zou zien. Het is dus beter dat ik ook niet meer schrijf. Je blijft altijd in mijn hart.
Liefs je moeder

Er prikte tranen in mijn ogen, maar ze had wel gelijk. Ik kon niet terug. 'Ik moet even naar de wc' probeerde ik zo normaal mogelijk te zeggen en ik ging weg. Ik heb natuurlijk mijn vader, Bellatrix en die rotzooi in mijn familie, maar ook lieve neven en nichten. Die kon ik ook niet meer zien en mijn moeder... Er rolden tranen over mijn wangen bij die gedachten. Was ik nou nooit helemaal gelukkig?