Drarry

13.

Harry POV
Ik had met Cho en dat wist hij heel goed. Ik was boos op Malfidus. Ik kwam de grote zaal in om te ontbijten. Malfidus keek steeds weer mijn kant op. Ik wilde er geen aandacht aan geven. Hij was toch gelukkig zo? Hij wilde het toch uit hebben? Nou dan kun je verwachten dat ik een ander heb. We gingen naar gedaanteverwisselingen. Ik was er met mijn gedachten niet echt bij. Wilde ik nou Cho of toch Malfidus. '-Dus Potter wat krijg ik dan?' vroeg professor Anderling aan mij. Ik schrok uit mijn gedachten. 'Eh, weet ik niet professor' zei ik. 'Wil je dan mijn kant op kijken en niet zitten tekenen?' vroeg ze streng en ze ging weer door met haar uitleg. Ik legde mijn veer weg en kreeg een waarschuwende blik van Hermelien die er altijd een schepje bovenop moest doen. Het was het einde van alle lessen. 'Waar was je de heletijd met je gedachten?' vroeg Hermelien streng toen we huiswerk aan het maken waren in de leerlingenkamer. 'Bij Cho natuurlijk' lachte Ron. Hermelien gaf Ron een waarschuwende blik. 'Gewoon bij Cho inderdaad' loog ik. 'Ja, oké, maar-' 'Moet er altijd wat ernstigs zijn omdat ik toevallig de jongen die bleef leven ben?' vroeg ik boos en ik pakte mijn spullen. 'Weltrusten' zei ik boos en ik ging naar boven. Het was een paar dagen later en die kleine ruzie tussen mij en Hermelien was al weer verwaterd. Ondertussen was het ook uit met Cho. Zij maakte het uit en de volgende dag zoende ze met iemand anders. Het deed me verassend genoeg niks. Misschien omdat ik Malfidus wilde. Ik was onderweg naar mijn leerlingenkamer. Ik passeerde Malfidus. 'Draco' zei ik en Draco kwam naar me toe. 'Volg me' zei hij vlug en we gingen een paar gangen in en uit en kwamen op een verlaten stukje. 'Kunnen we het niet opnieuw proberen?' vroeg ik. 'Ik dacht ook dat dat kon. Je vrienden helpen me waarschijnlijk goed, maar ik heb geen familie en-' zei Draco, maar ik kapte hem af. 'Ik verblijf bij de Wemels. Jij mag vast ook komen. Ik moet wel even een week naar de Duffelingen, maar dan kun jij alvast naar de Wemels en dan zie ik je daar' stelde ik voor. 'Fantastisch!' zei Draco en hij omhelsde me. 'Vrienden zijn geen vrienden als ze niet accepteren hoe je bent en o, ja je vergeet één ding' zei ik en ik zoende hem recht op zijn mond.