Chasing Hearts (DH 6 || Completed)

Kabanata 11

"Kiss! Kiss! Kiss!" The crowd chanted. Si Rin ay tinakpan ang mukha at tumawa naman si Dwight. Si Clyde, tumatawa din habang naka-akbay sakin. Pinalis ko nga ang kamay! Kainis!

"Sorry. Walang kiss. Kapag nalang wala ng nakatingin." Ani Dwight sa kumpol ng mga estudyanteng nanunuod sa kanila. Napadako pa ang tingin niya sa amin ni Clyde.

"Kiss na kasi!"

"Annoying, Arthur Iglesias." Bulong ni Clyde sa tabi ko hanggang sa magsimulang mag-cheer na naman ang mga nanonood.

Tumatawang niyakap ni Dwight si Rin na pulang-pula na ang mukha sa kahihiyan. Tapos ay hinagkan ito ni Dwight sa buhok. Isang bagay na madalas niyang nakikitang ginagawa ni Dwight kay Clarissa noon.

Nagpulasan lamang ang mga estudyante nang dumating ang dean. Kami lang ni Clyde ang hindi natinag at ang usiserong si Art. Tapos ay pinasunod silang dalawa nang nagmartsang dean sa opisina nito.

I saw Dwight took off his tie completely. Alam ko, hindi niya kayang ibalik iyon ng hindi nakaharap sa salamin. Kung si Clyde ay palaging nagpapaayos ng buhok sa akin, si Dwight naman ay palagi kong inaayusan ng neck tie.

At hindi ko alam kung bakit ko iyon ginawa dahil natagpuan ko na lamang ang sarili ko na lumalapit kay Dwight para ikabit ang neck tie nito. "Let me." I said at hindi ko alam kung bakit nagulat pa si Dwight samantalang dati ko naman na 'tong ginagawa.

"Hindi. Ako na. Akin na iyan. Ako ang girlfriend, hindi ba?" Napataas ang kilay ko nang agawin sa akin ni Rin ang tie ni Dwight.

Nang matapos ay hinatak ito ni Rin paalis. Si Clyde naman ay hinatak na rin ako para kumain. Wala itong kibo. Hindi katulad kanina na parang good mood ito, ngayon ay parang ang sama ng timpla nito dahil salubong ang makakapal na kilay habang halos kaladkarin na ako. Damn his long legs!

"May problema ba, Clyde?" Hindi talaga kasi siya kumikibo. Did I do something wrong?

"Kumain ka nalang. Ubusin mo iyan." Masungit niyang sagot.

I eyed the food he ordered for me. Pang dalawang tao iyon at hindi naman ako malakas kumain. Alam na alam niya iyon. Madalas nga ay siya ang kumakain ng tira ko dahil hindi ko nauubos ang isang order tapos ngayon, gusto niyang ubusin ko ang in-order niyang pang-dalawang tao!

"Clyde," I called. Hindi ako makakain dahil feeling ko, may nagawa na naman akong masama. Puro nalang ba kami ganito ni Clyde? Away-bati? Hindi ba pwedeng matapos ang isang araw na hindi kami nag-aaway? Hindo ko tuloy alam kung ako ba ang problema o siya na.

Ibinaba niya ang kubyertos matapos kumain at sumandal. Tinignan niya ako habang nakahalukipkip. "Eat, Amber. Ayokong magutom ka sa klase mo."

I did. Pero halos hindi nabawasan iyong pagkain kung titignan. Ang dami pa rin kasing natira. "I'm done. Now, what's wrong, Clyde? Bakit ka nagkakaganyan? May nagawa na naman ba ako?" Halos bulong na lamang iyon na lumabas sa mga labi ko.

Sa halip na sagutin ako ay tumayo na siya at dinala ang mga gamit ko. Pai iyong shoulder bag ko ay siya na ang nagdala.

"Let's go." At inabot niya ang kamay ko pero ipiniksi ko iyon at nanatili sa pagkakaupo. 

"Kanina okay naman tayo pero ano na naman ngayon ang problema, Clyde?"

Still holding my things on his left hand, he leaned and kiss my lips. Nanlaki ang mga mata ko sa ginawa niyang iyon dahil sa pagkabigla lalo na at na sa public place kami. For Pete's sake! Ano ba talaga ang problema ni Clyde?

"You won't like it when I get jealous, Amber and I'm starting to get real jealous over my twin brother because no matter what I do, bumabalik pa rin ang tingin mo sa kaniya. Can't you really stop looking back at him and settled down on me?"

Kumakabog ang dibdib ko. Parang anumang sandali ay tatakasan ako ng ulirat sa uri ng titig na ibinibigay sa akin ni Clyde. He was staring directly into my eyes with his ocean-like pair of blue eyes like he wanted me to get drown. It was like he's invading my system through his eyes and all I can do is let him.

Maybe I am really drowned by him because I found myself nodding at him as he planted another kiss on my lips bago ako alalayang tumayo.

Looking at his eyes was no good to me. It was like his stares holds a spell that always made me do whatever he wanted me to do just like now. Pero napipilitan lang ba talaga ako? Dahil sa tuwing mangyayari ang ganito, wala akong pagsisising nakakapa sa dibdib ko.

"Good. Then, let's go."

Am I really under his spell or he's just making me realize things that I want the most? Hindi ko na alam. It was like Clyde already knows that I will surrender to him at times like this.