Kapı

...AŞK...

ÇOK BEKLETMEK İSTEMEDİM .YEPYENİ BİR BÖLÜMLE KARŞINIZDAYIZ.BEN,KEREM VE BURCU YANİ :D KEYİFLİ OKUMALAR ;)

Erkenden uyandığımda yanımda Kerem'in mışıl mışıl uyuduğunu gördüm.Ona kahvaltı hazırlama fikri aklıma düşer düşmez mutfağa doğru ilerledim ancak bir süredir tatilde olduğumuz için evde hiçbir şey kalmamıştı.Sessizce üstümü değiştirdim.Saçımı topladıktan sonra cüzdanımı ve anahtarımı alıp markete doğru yol aldım.

Markete gittiğimde benden başka 2 kişi müşteri daha olduğunu gördüm.Sahi tam olarak saat kaçtı?Telefonum 08.32 gösteriyordu.Sahiden çok erken uyanmıştım.Gerekli malzemeleri aldıktan sonra ödemeyi yaptım ve fırına uğradım.Sıcacık ekmekleri de aldıktan sonra eve doğru yol aldım. 

Sessizce kapıyı açtım .Kerem'i konrtol ettiğimde hala uyuduğunu gördüm.O kadar güzel uyuyordu ki.Sargılı elim işimi kolaylaştırmayacaktı elbette ama daha zamanım vardı.Hemen kollarımı sıvadım.Omlet yapmayı düşünüyordum.Ekmekleri ince ince doğradıktan sonra yumurtaları kırmaya başladım.Salatalık,salam ve peybirler yardımıyla zeytinleri de kullanarak yüz yaptım.Komik görünüyordu.Masayı hazırladım.Çayda hazırdı.Mükemmel bir kahvaltı gibi görünüyordu ve annem burda olsa benimle gurur duyardı.Aynı zamandada "İsteyince nasıl da beceriyorsun her işi"diye söylenirdi.

Gülümseyerek masayı izlerken Kerem geldi.İki elini karnımda birleştirerek beni önüne aldı ve sarıldı.Yanağıma bir öpücük kondururken ellerim ellerindeki yerini almıştı.

"Bunların hepsini sen mi yaptın ?"

"Evet ,nasıl görünüyor?"

Çenesini saçlarıma koyup kokladı sonrada öptü.

"Muhteşem.Tıpkı senin gibi."

Beni mutlu etmeyi başarıyordu ki sanırım ben de onu mutlu etmiştim.

"Bu kadar becerikli olduğunu bilmiyordum.İlerde zorlanmayacağız."

Kızarmıştım.İlerde?Evlilikten mi bahsediyordu?Bir an düşündüm.Üniversite bitip meslek sahibi olduktan sonra Keremle evlendiğimizi .Gerçekten güzel bir hayaldi ve Kerem bunun müjdesini veriyordu.Ben onunla sonuna kadar giderdim.Üstü kapalı olsada bu cümlesinden sonra onunda benimle sonsuza kadar gideceğini anlamıştım .

Yüzüm masaya dönük olduğu için kızardığımı görmediğine şükrediyordum.O üstünü değiştirmek için evine gitti.Ben de çayları koydum.Geldiğinde kahvaltıya oturduk.

"Bugün bir şeyler yapalım istiyorum."dedi.Gözlerimin ışıl ışıl parladığını hissediyordum.

"Çok iyi olur.Aklında bir fikir var mı?"

"Aslında var."derken telefonum çaldı.Arayan annemdi.

"Alo?Anne"

"Nasılsın kızım naptın,her şey yolunda mı?"

"Evet anne her şey yolunda.Hiç merak etme.Siz nasılsınız?"

"Bizde iyiyizde.Bugün Dilek'in annesiyle konuştum.Onlardan evrak falan istememişler."

Kahretsin!İşte şimdi yanmıştım.Endişeli görüntüm karşısında ne olduğunu anlamayan Kerem bana şaşkın bakışlar atıyordu.Hemen aklımdaki bahane torbalarını karıştırdım.

"Anne bu bizim öğretmenimizle ilgili bir şey.Yani her okulda olacağını düşünmüyorum."

"Bilmiyorum.Gelince ayrıntılı olarak anlatırsın.Biz de çok durmayacağız zaten.Babanla dönmeyi düşünüyoruz."

Konuşma böyle gitti.Ama ikna edebilmiş miydim bilmiyordum.Evle ilgili uyarıları aldıktan sonra telefonu kapattım.

"Noldu,neden o kadar panik oldun?"

"Annem Dilek'in annesiyle konuşmuş.Ne belgesi bu diyor.Dilekten istemediklerini öğrenmiş."

Kerem kahkaha attı.

"Ve sende hocayla alakalı olduğunu söyledin."

"Evet ne yapabilirdim?"

"İnandı mı bare?"derken hala gülüyordu.Ona katıldım ben de.

"Bilmiyorum."dedim gülerken."Ee aklına ne gelmişti söyle merak ediyorum."

"Gidince görürsün."dedi.Kahvaltı bittikten sonra birlikte topladık.İşte erkek böyle olur değil mi kızlar?Yeri geldiğinde sevdiğine sahip çıkan yeri geldiğinde ise ona yardım eden.Her kalıba giriyordu Kerem.O nu sevme nedenlerimin arasına ekledim bunu da.

Giyindikten sonra dışarı çıktık.Nereye gideceğimizi merak ediyordum.Otobüse binerken meraklı gözlerle ona baktım.Hayır anlamında kafasını salladı.Söylemeyecekti.Durakta indikten 5 dakika sonra lunapark görünmüştü.Sevgili olduğumuz lunaparktı bu.Şaşkınlıkla Kerem'e döndüm.

"Kerem?B-ben .."konuşmamı devam ettiremeden sarıldım.

"Ben de seni."dedi.Beni kucağına aldı ve döndürdü.İşte AŞK buydu.