I don't even know your name [sm]

17L

"Ik ben zo moe" zeg ik tegen Andrew. "Ga anders naar het hotel," zegt hij. "Maar dan-" "Shawn vindt dat echt niet erg hoor," ik zucht. Ik kan mijn ogen bijna niet open houden. "Oké ik ga," zucht ik. "Ik meld het wel aan Shawn,"

Als ik in de hotelkamer ben besluit ik eerst nog te douchen voordat ik ga slapen.
Onder de douche kan ik altijd heel goed na denken. Maar soms wil ik juist niet nadenken. Dat kan ik eigenlijk ook heel goed onder douche.

Ik besluit toch nog te wachten totdat Shawn terug komt.

Als ik wakker word besef ik direct wat er is gebeurd. Ik ben in slaap gevallen toen ik wilde wachten op Shawn. Ik lig alleen in mijn bed. Waar is Shawn? "Shawn?" Roep ik. Dan hoor ik de douche aangaan. Ik loop naar de badkamerdeur. "Shawn ben jij dat?" Hij steekt zijn hoofd van achter de deur en schrikt van me. Ik moet lachen. "Ja ik ben het," lacht hij.
"Zullen we zo gaan ontbijten?" Hij knikt. "Oké!"

"Zal ik voor je Coco pops halen? Dan kan je alvast een plekje zoeken," "Ik loop wel met je mee hoor!" Zeg ik. "Nee joh, ga maar zitten," hij geeft me een kus. "Ik sta er op," zegt hij voordat ik kan protesteren. Dus ik loop maar naar een leuk tafeltje.

"Vandaag is een rustige dag. We kunnen gewoon een beetje chillen, of? Wat wil je doen?" Vraagt Shawn. "Ik zou graag de stad in willen," mompel ik. Hij kijkt me moeilijk aan. "We doen gewoon onze capuchons en zonnebrillen op, niemand herkent ons," hij kijkt nog steeds moeilijk. "Kom oppp! Sha-awn!" Hij moet lachen. "Oké," "als jij niet mee was gegaan, ging ik wel alleen," grijns ik. "O, echt niet! Jij zou nooit zonder mij gaan," Shawn prikt me in mijn buik. "Het is niet alsof je me in dit hotel kunt verstoppen!" Grinnik ik. "Haha, tuurlijk niet,"

Mijn telefoon gaat, het is mijn vader. Ik ga niet op nemen. Ik ben nu gelukkig, ik ga dat niet door hem laten verpesten.

"Morgen gaan we naar Lyon," zegt Shawn. Ik schrik. Ik wist dat het ging gebeuren, maar morgen al! Mijn moeder kwam uit Lion, en mijn tante, oom en neefjes en nichtjes wonen daar nog. Ik probeer contact met haar te zoeken, maar het gaat nog niet echt makkelijk. "Ja, ik weet het," zucht ik. "Je hebt je tante nog niet gevonden?" Vraag hij. "Nee" mompel ik. "Misschien moet je het je vader vragen," zegt hij lief. "Nou, oké dan," ik ga mijn vader bellen. Ik moet deze stap zetten. Ik heb sinds ik op tour ben niet meer met hem gesproken..

"Hoi pap," zeg ik. "Ik ben zo blij je te horen," zegt mijn vader opgelucht. "Weet je misschien de naam of het adres van de zus van mam?" Ik val maar direct met de deur naar binnen. "O," hij schrikt. "Ik heb het ergens staan ja," ik hoor dat hij opstaat en ergens heen loopt, "Ik kijk even schat," zegt hij. Ik ben verbaasd. Hij vraagt niks over waarom ik dit wil weten, hij doet het gewoon. "Ze heet Diana Devor," zegt hij. "Haar adres weet ik niet, maar ik heb wel haar nummer," zegt hij. "Graag!" "*Diana's telefoonnummer*" "Heel erg bedankt pap," zeg ik. "Geen probleem," "ik ga haar direct bellen!" "Doe dat maar! Dag schat!" "Dagg!"

"En!?" Vraagt Shawn. "Ik heb haar nummer! En haar naam! Ik ga haar direct bellen oké?" Zeg ik. "Goed!"

"Ici Diana," zegt een aardige vrouwen stem. "Bonjour Diana, je suis Lana Blanc," "Oo! Tu es ma nièce!?" Zegt ze direct. "Oui, Parles-tu Anglias?" "Ja een beetje," zegt ze. "Gelukkig, ik kom morgen in Lyon. Ik zou graag u ontmoeten," vertel ik. "Oui! Dat is leuk, ik wil je graag ontmoeten!" Zegt ze blij. "Kan ik ergens met je afspreken?" Vraag ik. "Ehm.. ja, zullen we samen lunchen anders? Ik weet wel een leuk adresje," ik houd mijn hand op de microfoon. "Shawn, hoe laat komen we aan in Lion?" Vraag ik. "10am geloof ik," ik haal mijn hand van de microfoon. "Ja dat is goed," grinnik ik. "Oké, om half 1 bij dit adres: *adres*?" Vraagt ze. "Is goed, ik kijk naar je uit," "Ik ook naar jou, de laatste keer dat ik je zag kon je nog niet eens praten!" Lacht ze. "Tot morgen!" "Au revoir!" Zegt ze en ik hang op.

"Is het gelukt?" Vraagt Shawn. Ik knik blij en omhels hem.
"Kom we gaan de stad in!" Fluistert hij in mijn oor. Hij pakt mijn hand en samen lopen we het hotel uit. Wel met onze capuchons en zonnebrillen op natuurlijk!