The Mafias VS. The Gangsters

Chapter 23

Chapter 23: " Alitan "

Jin's POV

Nakalugay ang dark brown kong buhok. Naka all black ako ngayon. May gagawin kasi ako. I'm here on a dark street corner waiting for someone.

Hinablot ko ang lalaking nakablack jacket, black cap, at black mask. Hindi ko makita ang mukha niya kasi balot na balot siya.

"Bakit kasama mo si Zachriel? Ha?!"
Hindi siya sumagot.
"Anong ugnayan niyo?" tanong ko ulit. No response.
"Talaga bang hindi ka sasagot?"
Aba't putspa hindi talaga sumasagot!

Pinipilit ko ang kaliwang kamay niya at inintertwine sa kanang kamay niya.
"Sabihin mo saakin kung sino ka!" sigaw ko.

"IA." sagot niya.

Bago pa ako makatanong ulit, sinipa niya ako at tumakbo. "Aish! Lintek lang ang walang ganti." sabi ko nalang.

Mere's POV

Naglalakad ako hoping to find any girl. And because faith is in favor of me, may nakita akong babae na naglalakad na parang may masakit. Gotcha! I know my tactics sa mga ganitong sitwasyon.

Lumakad ako papunta sa babae.

"Hi! How may I help you?" hindi sumagot ang babae. Psh! Pakipot.
"I can see that you hurt your left leg." saad ko. The girl looked up and I was surprise to see Jin looking at me. "Jin?! Why are you alone in this street this late at night?" Ano ba kasi ang ginagawa niya dito? "It's none of your business." Akmang lalakad na siya ng hinarangan ko siya.

"Let me get you treated." I told her.
"Let me pass." she insisted.
"Haayy.. matigas talaga ang ulo mo." sabi ko saka binuhat bridal style.

Cool! Ang gaan niya. Hindi ba to kumakain? Parang manika lang. Sabagay, mukha naman siyang manika. I looked down. But the minute I looked down, I received an uppercut. Shit! Masakit!

"Aray! Bakit mo ginawa yun?! Ha?!"
"I told you not to interfere with ny business." giit niya.

Nagmamatigas talaga siya.

"Gagamutin ko lang naman yang sugat mo! Tapos papabayaan na kita. Para atleast may nagawa ako, at hindi na makonsensya!" psh pabebe lang isang to eh.
"Fine!" she shot.

Tinulungan ko siya papuntang sasakyan ko. Nangdumating na kami, kinuha ko ang first-aid kit ko.

"Akin na." sabi ni Jin sabay lahad ang kamay niya. Tiningnan ko lang siya. "Sabi ng akin na! Ako ang gagamot sa sarili ko!" inis niyang sabi.

Ang cute niya pagnaiinis.

Itinaas ko ang kaliwang binti niya. Huwag kayong green, tiningnan ko lang yun sugat niya. Aish! Lalong lalala toh pagnaglalakad siya.

Pagkatapos ko siyang gamutin, akmang aalis na siya ng nilock ko yung pinto at bintana ng sasakyan.

Nanlaki ang mata niya. Haha! Ang cute talaga neto.

"Iuuwi na kita. Mas lalala yan pagpinilit mong ilakad."
"Ano pa nga ba." saad niya. Ilang kilometro na rin ang dinrive ko, ng nagising ang mahimbing na natutulog.
"Nandito na ba tayo?" tanong nito, "oo, kasi wala tayo doon." sagot ko naseryoso ang mukha. Sinadya ko talaga yun para mainis siya. Pero sa halip na mainis, tumahimik siya.

"Bakit ka tumahimik?" tanong ko.
Nakakabingi talaga ang tahimikan sa loob. Walang kaingay-ingay. Hindi siya sumasagot. Ibinaling ko nalang ang tingin ko sa daan. Dumating na kami sa condominium niya pero wala parin siyang imik. Hayyy. .ang hirap naman pag ganito. Lumabas na siya at hindi man lang nag 'thank you'. Putcha!

¤¤¤¤¤¤¤¤
Yehhhh.......
Sino kaya si IA? Hmm??

Cherr... nagustohan niyo ba tong chapter na to??
Comment, vote and share!
-anonymus_reader12