En toen leefden ze niet meer...

Hoofdstuk 45

~ Hoofdstuk 45 : Een cadeau voor Jane ~

POV – Sarah, 25 maart

'Kom je?' vroeg Sarah, kijkend naar haar zusje, Eloise, die zat te treuzelen met de rist van haar jas.

Ze had Eloise beloofd haar mee te nemen naar de winkel om een cadeautje voor haar moeder te kopen. Haar verjaardag was al over vier dagen en het werd tijd dat ze inkopen ging doen.

Ze reed de fiets van Eloise uit de schuur naar buiten en stapte daarna zelf op haar fiets die al buiten stond. Eloise praatte honderduit over het aankomende partijtje. Haar ouders hadden namelijk speciaal een zaaltje gehuurd voor het hele gebeuren en dat vond haar zusje natuurlijk helemaal geweldig.
Sarah moest bekennen dat zij er ook wel zin in had. Er kwamen heel veel mensen en ze zag ernaar uit om ze allemaal stuk voor stuk uitgebreid te bekijken en te speculeren over van alles en nog wat. En, op zich, ze mocht haar familie erg graag. Het waren hele gezellige mensen die zowel van uitgebreide discussies als luchtige praatjes hielden.

'Weet je al wat je aan je moeder wilt geven?' vroeg Sarah aan Eloise, haar wenkbrauwen langzaam optrekkend.

Eloise knikte wild met haar hoofd. 'Een film!'

Sarah snapte de redenatie van haar zusje niet. Een film was nou geen standaard verjaardagscadeautje. Ze vond het wel leuk, natuurlijk, het was weer eens wat anders dan shampoo, maar ze begreep niet waarom Eloise op dit idee was gekomen. Ze besloot daarom om verduidelijking te vragen: 'Waarom een film?' vroeg ze, haar zusje nog steeds aankijkend.

Eloise keek haar aan alsof ze heel dom was en ze ook altijd alles uit moest leggen. Het was best een grappig gezicht; Eloise hoofdschuddend en met haar tong klakkend, terwijl ze haar zus bij probeerde te houden op de fiets. 'Zodat we die samen kunnen kijken, natuurlijk!' riep ze.

'Oh,' zei Sarah, die haar ogen liet oplichten om aan Eloise te laten blijken dat ze het een goed idee vond. Toch snapte ze het nog steeds niet. 'Maar, welke film dan?' vroeg ze nieuwsgierig aan haar zusje.

Eloise keek even om zich heen om te zien of er iemand in hun buurt liep of fietste. Er was niemand. Het was namelijk nog vroeg op de ochtend en veel mensen bleven met de aanhoudende kou, die zelfs in de lente nog aanwezig was, liever binnen. Daarna boog ze zich van haar fiets naar Sarah toe en keek haar diep in de ogen aan. 'Belle en het beest!' zei ze enthousiast, maar zacht, alsof ze samen een soort geheim hadden.

Sarah keek verbaasd, maar glimlachte daarna bemoedigend naar Eloise. 'Waarom die film, als ik vragen mag?' lachte ze.

Eloise keek haar bespottelijk aan. 'Omdat dat mama's lievelingsfilm is, natuurlijk! Dombo!'

'Huh? Hoe weet je dat?' vroeg Sarah die haar wenkbrauwen optrok en geen idee had waar haar zusje het over had.

Eloise rechtte haar rug en stak haar neus hoog in de lucht. 'Dat heeft ze mij verteld.'

'Wanneer?'

'Pas geleden. Mama las mij een sprookje voor over Sneeuwwitje, mijn lievelingsprinses. Daarna zei zij dat Belle haar lievelingsprinses was.'

'En nu wil je haar die film cadeau doen?'

'Ja,' zei Eloise die keek alsof Sarah er eeuwen over had gedaan om het voor haar zo logische idee te snappen. 'Maud heeft die film ook. Ik heb hem met haar gekeken. Hij is heel leuk!' voegde ze er even later lachend en met blijde ogen aan toe.

'Oh, Jort' zei Sarah afwezig. 'Maud heeft toch zowat alle Disneyfilms?'

Eloise knikte wild en enthousiast. 'Ja, ze heeft ze allemaal! Maar Rapunzel blijft haar lievelingsprinses, hoor! Zij wil ook zulk lang haar als zij!'