VANUIT WOLFS
ik zit aan mijn bureau als eva binnenkomt. Ze is al 8 jaar mijn partner, ze woont samen met haar vriend frank. "Hey." Zeg ik al ze tegenover me gaat zitten. "Hey." Zegt ze zachtjes. Vragend kijk ik haar aan. Ze ziet het maar negeert het. "Hoe is het?" Vraag ik terwijl we in de auto zitten onderweg naar ons favoriete lunch plekje. "Goed hoor, met jouw?" "Goed." Glimlach ik. "Eva?" Vraag ik voorzichtig, ze kijkt me aan. "Is er iets aan de hand? Je bent de laatste tijd zo afwezig." Ze schud haar hoofd. "Er is niets, maak je geen zorgen." Ze wend haar blik van mij af en ik zie via de weerspiegeling in het raam een traan over haar wang rollen. "Zeker?" Ze knikt.
Op de terugweg is ze weer zo stil. "Eva ik zie aan je dat er iets is, je kan het mij toch vertellen." Ze knikt. "Er is niets, echt." Aangekomen op het bureau parkeer ik de auto. We stappen uit en wanneer eva langs mij loopt pak ik haar bij haar pols. "Au!" Roept ze. Ik blijf haar vasthouden, ze mag niet weglopen. Ik wil weten wat er is. Ik wil haar helpen. "Au! Wolfs laat alsjeblieft los." Snikt ze. Verschrikt laat ik haar los wanneer ik een traan over haar wang zie lopen. Voorzichtig pak ik haar arm weer vast en schuif haar mouw een stukje omhoog. Ik schrik als ik zie dat haar onderarm onder de blauwe plekken zit en schaafwonden. "Wat is dit eef?" Vraag ik lief. Ze wil wat zeggen maar komt niet uit haar woorden. Voorzichtig leg ik mijn hand op haar rug en begeleid haar naar binnen. We lopen naar de kleedkamer en daar gaan we zitten. "Eva, wat is er aan de hand?" Vraag ik. "Wat is er gebeurt." Ze slikt. "Ruzie." Zegt ze zachtjes. "Ruzie?" Vraag ik. "Gewoon ruzie." Knikt ze. "Met wie eva?" Ze zucht. "Met frank." Zegt ze terwijl ze naar haar handen kijkt. "Heeft frank dat gedaan?" Ze knikt. "Doet hij dat vaker?" Vraag ik geschrokken. Ze knikt. "Slaat hij je?" Er rolt een traan over haar wang. "Ja." "Waarom heb je dat niet gezegd?" "Dan vind je me zwak, jij kent me heel anders. Jij kent me als iemand die makkelijk haar mannetje kan staan. Ook tegen hele grote kerels op 't werk." Ik knik. "Ik vind je niet zwak eva. Maar ik wil je helpen." "Hoe lang is dit al aan de gang." "Een paar maanden." Fluistert ze. Zolang al!? "Waarom ga je niet bij hem weg." Vraag ik voorzichtig. Ze slikt. "Dat durf ik niet, straks doet hij me wat aan." "Eva, ik zal je beschermen." Ze glimlacht. "Dank je." "Maar is er iets gebeurt? Zo ken ik frank helemaal niet." Ze haalt haar schouders op. "Ik had het ook niet verwacht. Hij drinkt veel. Is vaak weg van huis en gaat met de verkeerde mensen om." Langzaam leg ik mijn hand op haar knie. "Wat doet die allemaal?" "Dat wil je niet weten." Zegt ze zachtjes. Ze staat op en loopt de kleedkamer uit, mij verbaasd achterlatend
VANUIT EVA
Als ik aam mijn bureau zit merk ik dat wolfs de hele tijd naar mij kijkt. Ik kijk op mijn horloge en zie dat het al tijd is om te gaan. Ik wil niet naar huis, niet naar frank. Samen met wolfs loop ik de kantoortuin uit. Op de parkeerplaats houd hij me tegen. "Zullen we nog even wat gaan drinken." Dat doen we wel vaker aan het op woensdag. Gewoon gezellig, even praten over van alles. "Nee ik ga naar huis anders word frank boos." Vol medelijden kijkt hij me aan. "Het komt goed eva, ik help je." Ik glimlach naar hem en loop naar mijn auto. Ik stap in en rijd naar de ponti. Als ik de trap af loop hoor ik dat frank in de keuken is. Shit. Ik loop de keuken in en ga aan tafel zitten. "Hoi." Zeg ik. "Krijg ik geen kus meer?" Vraagt hij, te hard naar mijn idee. Ik bedenk me geen moment en sta op voordat hij boos word. Ik wil een klein kusje op zijn lippen drukken maar hij legt zijn hand op mijn rug en drukt me tegen zich aan. Hij duwt ruw zijn tong in mijn mond. Ik doe maar mee anders word hij boos, maar eigenlijk staan de tranen in mijn ogen. Hij laat me los en ik ga weer aan tafel zitten.
Na het eten zet ik mijn bord in de vaatwasser en wil ik naar de bank lopen, tot frank me tegen houd. "Wat dacht jij te gaan doen?" Vraagt hij kwaad. "Gewoon even zitten, ik ben kapot." Zeg ik, het was een lange dag. "Godver eef! Jij bent de hele dag weg en als je thuis bent, ben je moe. Ik heb zo toch helemaal niets aan je!" Roept hij kwaad. Ik krijg tranen in mijn ogen. "Sorry." "Jaja!" Zegt hij.
Na een filmpje te hebben gekeken ga ik naar boven. Ik kleed me uit en stap onder de douche. Na gedoucht te hebben stap ik in mijn bed. Na nog geen vijf minuten hoor ik frank de trap op komen. Ook hij gaat in bed liggen. Snel doe ik alsof ik slaap, met mijn rug lig ik naar hem toe. Ik voel dat hij langzaam dichterbij komt en zijn buik tegen mijn rug aandrukt. Zijn arm slaat hij om mij heen en legt hij op mijn borst. Ik wil er wat van zeggen maar als hij merkt dat ik wakker ben heb ik een probleem. Met zijn hand knijpt hij in mijn borst. Au. Het begint nog oke, maar hij doet het steeds harder. "Au." Snik ik dan toch maar. Het doet zo'n pijn dat ik me niet meer in kon houden. "Hehe eindelijk is ze wakker." Zucht hij. Hij gaat rechtop zitten en grof draait hij me op mijn rug. Hij gaat boven op mij liggen en zoent me. Verre van liefdevol. Beide handen legt hij op mijn borsten en knijpt erin alsof het stressballetjes zijn. Au! Hij trekt de dekens van ons af en trekt hardhandig mijn broekje en onderbroek naar beneden. "Alsjeblieft frank." Snik ik. "Doe het niet." Maar mijn mening boeit hem niet en grof komt hij in me. "Aaa!" Ik schreeuw het uit van de pijn. Na een tijdje is hij klaar. Maar hij blijft boven op mij liggen. Gewoon om mij pijn te doen. Weer zoent hij me. Ik heb eindelijk het lef om zijn gezicht weg te duwen. Maar ik krijg een klap in mijn gezicht.
Als hij eindelijk klaar is val ik huilend in slaap.
