Gece Değildi Şehrime Çöken..
Sensizlikti Hiç Bilmedin..
Şimdi Ben Sürüsünü Kaybetmiş Turna Kuşu Gibiyim..
Nereye Gideceğimi Sen Olmadan Ne Yapacağını Bilmeyen..
Belkide Yalnızlığa Göç Edecek Mavisini Alıp..
Gittiğin Yerlere Götürdüğün Gökyüzüm..
Ve Gittin..
Oysa Benim Göç Etmek İstediğim Tek Yer Senin Yanınken..
Göçük Altında Kalan Sol Yanım Oldu..
Hiç Görmedin....
YOU ARE READING
SUSARKEN BÖLME
PoesiAdam Gökyüzü Olmaya Karar Vermişti Kadına.. Oysa Kadının Ölmüştü Kuşları.. Adam Gökyüzüydü.. Kadının Ölmüştü Kuşları.. Ve İmkansızın Adıydı Artık"AŞK".. Şimdi Susturun Kuşların Sesini Bayım!! Ölen Umutlarım Artık Şarkı Söyleyemez...
