Unutmak kolay olsaydı,
Gülüşünden başlardım bunu yapmaya,
Şimdi yanımda olsaydın,
Ne çok kızardın bana,
Çünkü Sen,
En çok gülmelerimi kıskanırdın,
Belki hatırlarsan?
Senin yanında en güzel gülen,
Ben olurdum zaten,
Bilsen de kıskanırdın,
Şimdi de gülüyorum,
Ama o herkesten,
Çok kıskandığın başkalarına,
Neden mi?
Seni yanağımdaki gamzenin,
Çukuruna gömdüm Sevgili!
Her güldüğümde,
Benim için "Öldüğünü",
Hatırla ve pişman ol diye!
Pişman Ol,
Ve,
Pişman olman hiçbir işe yaramasın...
YOU ARE READING
SUSARKEN BÖLME
PoetryAdam Gökyüzü Olmaya Karar Vermişti Kadına.. Oysa Kadının Ölmüştü Kuşları.. Adam Gökyüzüydü.. Kadının Ölmüştü Kuşları.. Ve İmkansızın Adıydı Artık"AŞK".. Şimdi Susturun Kuşların Sesini Bayım!! Ölen Umutlarım Artık Şarkı Söyleyemez...
