Mum Gibi Eritiyor Yokluğun Adam!
Nefes Almak Ateşle sınanmakmış..
Bu Gece,
Mum Gibi Eritiyor Yokluğun Adam!
Saat Sensizlikte Durmuş..
Eriyerek can veriyor,
"Umut"İçime çektiğim her Nefeste!
Çıkmaz Düşlerin Kapısında..
Kilitli Kaldı Hayallerim Bu gece,
Hayallerime Kan damlıyor Adam!
Yokluğun Mum Gibi Eritiyor bu gece..
Gölge bile düşmüyor geri dönme ihtimaline,
Karanlık Alkışlıyor Başucumdaki Yalnızlığı,
Mum Gibi Eritiyor yokluğun Adam,
Nefes Almak Zehirliyor Bu Gece!
Mum Gibi kendi kendimi aydınlatmaya yetmiyor..
Bu Gece Özlemin Ağırlığı..
Mum Gibi Eritiyor Yokluğun Adam!
Kendi Alevlerim de Üşütüyor!
Ellerinin Ellerimde Olmayışı..
Yıldızlar terk etti Gökyüzümü Adam!
Bu Gece Hesap Soruyor Yarım Kalan Her Şey..
Sebepsiz Gidişine,
Mum Gibi Eritiyor Yokluğun Adam Bu Gece!
Anılar İnce İnce Soluyor İçimde,
Küllerinle Yüzleşmeye Gücüm Yok!
Yokluğun Hiç Acımadan Eritiyor Varlığımı Bu Gece!
"Celladım Olur" Kirpiklerinden Işık Girmeyen,
Karanlık Bu Gece!
Yokluğun Mum Gibi Eritiyor Gülüşlerimi Adam!
Bu Gece!
Yerine Taze Yaralar Açıyor..
Bir Bilsen!
Yokluğun Mum Gibi Eritiyor Adam..
Gözyaşlarımda Boğulmuşluğun Var Bu Gece!!!
أنت تقرأ
SUSARKEN BÖLME
الشعرAdam Gökyüzü Olmaya Karar Vermişti Kadına.. Oysa Kadının Ölmüştü Kuşları.. Adam Gökyüzüydü.. Kadının Ölmüştü Kuşları.. Ve İmkansızın Adıydı Artık"AŞK".. Şimdi Susturun Kuşların Sesini Bayım!! Ölen Umutlarım Artık Şarkı Söyleyemez...
