SUSARKEN BÖLME

Şimdi ne zaman adın geçse gözlerimi sımsıkı yumuyorum,

Adını avazım çıktığı kadar bağırdığım zamanlar düşüyor aklıma,

Kulaklarımı tıkıyorum,

Adımı gülüşünle renklendirdiğin baharlar geliyor hatıralarıma,

İçime kar düşüyor üşüyorum,

Kalbine başkasının ismi yazıldığı günden beri,

Adın harf harf siliniyor alfabemden eksiliyorum,

Şimdi ne zaman yağmur damlası çarpsa pencereme,

Senin aslında hiç bir şeye değmediğini anlıyorum,

Çünkü Sen!

Yağmur kadar bile eşlik etmedin gözyaşlarıma,

Şimdi ne zaman adın geçse sol tarafımdaki acıyı susturmaya çalışıyorum,

Acıyan yanlarımı kırılan parçalarımın yanına süpürüyorum sessizce,

Bu susuşlarım,aldanışlarım,çabuk inanışlarım,

Aynı değil belkide sana değil,

Bilmiyorum,

Sahi sen hiç duydun mu sustuklarımı?

Duydun farz edelim yine de bölme,

Susarken Bölme...