Gidiyorum Sevgili!
Bugün En Çokta Bizden,
Bak!Ayrılığın Kokusu Sarıyor,
Papatyadan Taç Yapamadığın Saçlarıma..
Ellerimde Ellerinin İzi Yok!
Nefesime Dolanan Yokluğundan Başka,
Bak!Deliler Gibi Sallanıyorum,
Yalnızlık Salıncağında,
İlk Kez Düşmekten Değil,
Bir Daha Seni Hiç Göremeyecek Olmaktan Korkuyorum..
Peki Sen Hiç Duymadın mı Sevgili?
Papatyalar Gibi Sevmeyi,
Unuttuğun İnsanın,
Umutlarının Çok Çabuk Öldüğünü,
Söylemediler Mi Sana?
Gülüşünün Kıyısında Papatyalar,
Büyütemediğim Adam!
Gözleri;İçimdeki Karanlıkları,
Rengarenk Gök kuşağına Çeviren Sevgili!
Kırık Kalbimin de Yanıma Alarak,
Gidiyorum Senden..
Gitmek İstersin Bazen,
Gidince Her şeyin Düzeleceğine İnanırsın,
Oysa Farklı Bir Şehre Kaçsan da,
Yine Aynı Hayal Kırıklığına Yakalanırsın,
Çünkü Hangi Şehre Gidersen Git,
Acının Başkenti "YÜREĞİN OLDUKÇA"
Hiçbir Yere VARAMAZSIN!!!
YOU ARE READING
SUSARKEN BÖLME
PoetryAdam Gökyüzü Olmaya Karar Vermişti Kadına.. Oysa Kadının Ölmüştü Kuşları.. Adam Gökyüzüydü.. Kadının Ölmüştü Kuşları.. Ve İmkansızın Adıydı Artık"AŞK".. Şimdi Susturun Kuşların Sesini Bayım!! Ölen Umutlarım Artık Şarkı Söyleyemez...
