Bazen gitmek istersin,
Kalmak ölümcül bir hastalık gibi,
Kemirip durur ruhunu,
Yollara bakarsın sonra da,
Her defasında toplayıp tekrar tekrar boşalttığın bavuluna,
Ve yaşadığın bu şehre!
İşte!O vakit susarsın,
Sen sustukça konuşur kırıkların,
Konuştukça batar,Acırsın.
Bir ses duyulur en yakınından,
Kulaklarını tıkarsın,
Kulaklarının zarını söküp atsan ne fayda,
Hep aynı sesi duyarsın,
O ses belkide benimdir bu gece,
O zaman,
Sesime kulak ver azizim!
"Gitmek neye çözüm getirir ki içinde bir parça cehennemi beraberinde götürdükten sonra..."
YOU ARE READING
SUSARKEN BÖLME
PoetryAdam Gökyüzü Olmaya Karar Vermişti Kadına.. Oysa Kadının Ölmüştü Kuşları.. Adam Gökyüzüydü.. Kadının Ölmüştü Kuşları.. Ve İmkansızın Adıydı Artık"AŞK".. Şimdi Susturun Kuşların Sesini Bayım!! Ölen Umutlarım Artık Şarkı Söyleyemez...
