Yavaş Yavaş Unutuyorum,
Seni Adam!
Adının Geçtiği Yerlerde,
Saklamaya Çalışmıyorum Artık Yaralarımı..
Usul Usul Çıkarıyorum Seni Hayatımdan,
Gözlerini Çıkarıyorum İlk Önce,
Gökyüzü Evlatlıktan Red Ediyor Yıldızları..
Dün Karanlık,Yarın Karanlık,Bu gün Karanlık..
Oluyor Renklerin En Beyazı..
Sonra Gülüşleri Çıkarıyorum!
Hazan Vuruyor Yüreğime D/üşüyorum Yalnızlığa..
Sözlerini Çıkarıyorum,
Bir "Biz" Aramıyorum Her Yeni Şarkıda..
Hayallere Tutunacak!
Sonra Ellerini Çıkarıyorum!
Ne Haziran Oluyorum Ne de Temmuz Bir Başkasına..
En Son Kokun Kalıyor Geriye Sevgili!
Onu Çıkarıp Atmak Öyle İmkansız Ki!
Kokunu Çıkarıp Atmamı Bekleme!
Üzerime Sinmişliği Var,
Yüreğime Sinmişliğin Var...
أنت تقرأ
SUSARKEN BÖLME
الشعرAdam Gökyüzü Olmaya Karar Vermişti Kadına.. Oysa Kadının Ölmüştü Kuşları.. Adam Gökyüzüydü.. Kadının Ölmüştü Kuşları.. Ve İmkansızın Adıydı Artık"AŞK".. Şimdi Susturun Kuşların Sesini Bayım!! Ölen Umutlarım Artık Şarkı Söyleyemez...
