That Bully Loves Me (Book 1)

Chapter 36 : Superman

Kaba. Takot. Inis. Pag aalala ang nararamdaman ko ngayon.

Palakad lakad ako sa buong kwarto habang nag iisip.

Kainis, saluhin ba naman ako?

What do he think of himself? Superman? Whatever.

Kanta ni Taylor Swift ang gusto kong superman. Hindi si super Vylan. Tsk.

Oo tama kayo. Si Vylan nga ang taong nag salo sakin.

Ang shunga diba? Kaya ayun. Nakahiga sa sofa ang loko at namimilipit sa sakit ng likod.

Grabe. Di niya ba alam kung gano ako nag alala kanina?

Nakita ko siya na napa pikit nalang dahil sa sakit ng pagkakatama ng likod niya sa lupa.

"Railey. Tumigil ka nga. Maupo ka nalang."

May nabali na atang buto sa kaniya. Grabe, wala nga akong dalang damit, pera pa kaya na pang hospital niya!

"Bes, I'm so hilo na with you. Stop lakad lakad na there."

Shems! Baka nabagok yung ulo niya? Waaah tapos mamamatay siya. Tapos di ko na siya makiki- teka? Bugok? Ano ngayon kung mamatay si Vylan?

Tsk. Para namang engot. Waaah mababaliw na ko.

"Aray! Bakit mo ko binato?" Kainis. Batuhin ba naman ako ng remote ni Yesh? Bisitttt! Ang sakit, tumama kase sa siko ko. May pagka sadista din talaga tong si Yesh. Mana talaga sakin.

"Nakakahilo ka kasi. Parang ewan. Kung lumabas ka nalang para hindi ka ganyan na nag aalala."

"Yes. Tama. You should punta na there sa sala."

Inirapan ko lang sila. Umupo ako sa sofa at humalumbaba.

"Affected much ka bes. Gusto mo siya no? Tsk. I knew it. You like Vylan."

Napatanga ako ng konte sa sinabi ni Yesh.

Gusto ko ba siya? Pero, how? Pano nangyare na magka gusto ako sa taong kinaiinisan ko?

Isipin niyo nga! Hindi ko maisip eh.

Ang saklap saklap!

"Yesh inisnob ka haha. Silent means Ye-"

"No. Hindi ko siya gusto." Tamad na sagot ko.

Pero deep inside nag tatalo ang utak at puso ko.

Naguguluhan ako. Huehue.

"Asus. Tsk. Indenial pa kasi yan Fianah. Wag mag alala matatanggap din ng ating kaibigan ang katotohan Fianah."

Bago ko pa makalbo tong dalawang to dahil sa pang aasar at ngiti nila ngayon na tunay na nakakairita, lumabas na ko.

"Bakit nga pala nandito kayo Matthew?" Tanong ni kuya Virus kay matthew na naka upo sa kabilang side na upuan.

Nakita ko si Vylan na nag uunat unat ng katawan.

Tsk. Ok na pala siya. Babalik nalang ako sa taas.

"Oh Ray? Halika dito." Aishhh! Bakit ba ang lakas makaradar ni kuya Midz?

Nakangiti akong humarap ulit at nag punta sa kumpulan ng mga nag gwa-gwapuhang lalaki.

"May kailangan ka Ray? May sasabihin?" Umiling ako kay Sed. Pinaupo naman nila ko sa tabi ni kuya Virus.

"So ano ulit math? Bat nandito kayo?"

Pakiramdam ko di nila feel na nandito ako. Huhu para silang si Kuya Racer at si Mama pag nakahawak ng libro, di na ko napapansin.