Becoming Confident FT. Demi Lovato

8

Pov Demi

Ik leg Emily op bed neer en ze lijkt al snel in slaap te vallen, gelukkig maar want dit was een zware dag. En niet alleen voor haar. Snel zet ik alles op een rijtje terwijl ik naar Emily blijf kijken, vandaag heb ik:
Een meisje geadopteerd,
Haar kamer samen ingericht,
Gepanikeerd om een paniekaanval van Emily,
Erachter gekomen dat ze een eetstoornis heeft
......... Ondanks dat ik Emily pas sinds vandaag ken, houd ik al ontzettend veel van haar, ze heeft iets.. iets wat aantrekt. Misschien wel de problemen die ze heeft, ik wil haar zo graag helpen! Ze verdient dit echt niet, gelukkig, nou ja gelukkig, handig genoeg snap ik hoe ze zich voelt en kan haar dus -hopelijk- beter helpen. Als zij mij wilt vertrouwen.. ze heeft meer problemen dan dit, ik weet het zeker. Als ik op de klok kijk is het 8 uur, dan heb ik hier een aardige tijd gezeten.. Ik leg een deken over Emily heen en ga dan naar beneden toe, een goeie film kan ik nu wel gebruiken. Ik kijk een beetje rond op Netflix en zie dan dat Ouija Origin Of Evil er eindelijk opstaat, finally! Ik wil hem al zolang kijken maar hij staat er steeds niet op.. Dus nu zet ik hem maar op.

Ik word wakker van een harde gil en spring meteen op, de TV staat op stand-by en laat de tijd zien '4;27AM' , dan bedenk ik me dat die gil alleen maar van Emily kan komen en ren dan ook meteen naar haar toe. Als ik in Emily's kamer ben zit ze rechtop in bed, ik doe het licht aan om beter te kunnen kijken. Ze ziet er helemaal overstuur uit, waardoor ik ook meteen op haar afstorm en begin te vragen "Wat is er??" Emily kijkt mij een seconde aan en begint dan nog harder te huilen, "Ouders.." is het enige wat ik eruit kan verstaan, ik loop naar de badkamer , pak een glas water en geef die aan Emily. "Dankje" zegt ze nog steeds wat overstuur. "Nou vertel eens, rustig, wat er gebeurde?" vraag ik voorzichtig. "Ik droomde over mijn ouders, het was gewoon even vervelend. Meer niet, geen zorgen." "Nawgh lieverd toch" zeg ik, ik geloof het niet, waarom zou je dan zo hard gillen? Als we in een rijtjeswoning hadden gewoond, hadden de buren het zeker ook gehoord. Dit kan het gewoon niet zijn, ik moet het er nog een keer met haar over hebben. Alleen nu niet, ze is overduidelijk kapot moe. " waarom heb je normale kleren aan? Het is half 5 geweest" oké niet zo heel erg moe dan. "Ik was afgelopen nacht op de bank in slaap gevallen, ik ga nu in Mn kamer liggen, als je me nog nodig bent roep je oké?" "Is goed, slaap lekker " zegt ze gapend. "Slaap lekker Ems" zeg ik en loop haar kamer uit.
Als ik mij heb omgekleed ga ik in bed liggen, al piekerend over Emily val ik langzaam in slaap.

Siuuuuuuper kort sorryyyy