Een Jongens Internaat?

Hoofdstuk 33

Pov. Lydia

"LUKE!" Schreeuw ik en een second later valt Luke geschrokken van het bed. Ik lig op grond van het lachen en Luke kijkt me chagrijnig aan. "Ik had net een mooie droom bitch." Zegt Luke pruilend. Ik neem een hap adem, die ik niet had door het lachen, en kijk hem aan. Ik knijp ik zijn wangen. "Niet getreurd. Je droom is uitgekomen! Je tweelingzusje staat voor je neus!" Zeg ik grijnsend. Hij lacht en staat dan op.

"De douche is daar. Here are your clothes." Zeg ik glimlachend en geef hem een stappeltje kleren. Hij geeft een kusje op mijn wang. "Goodmorning." Zegt hij en loopt de badkamer in.
"Jullie zijn zo schattig! Als hij geen familie van je was, had ik jullie die hard geshipt!" Zegt Jace als ik mij omdraai naar hem. Ik lach en geef hem een stomp. "Moet jij niet naar Ashton?" Vraag ik. Hij grijpt naar zijn hart. "Je wilt me weghebben? Tsssss. Ik had meer van je verwacht." Zegt hij quasi-verontwaagd en loopt naar de deur. "Bye Jacie Pacie!" Zeg ik. Hij steekt zijn tong uit en loopt de kamer uit.

Achter me hoor ik iemand lachen. Ik draai me om en zie Mike mij aankijken. "You guys are everywhere. Serieus. Ik heb me al duizendkeer omgedraaid!" Zeg ik en gooi mijn handen in de lucht. "Poor you." Zegt Mike. Ik steek mijn tong uit. Ik ga zitten op bed en scrol wat door mijn telefoon. De badkamer deur word geopend en een frisse Luke staat voor mijn neus. "Ik wist dat je iets matchend zou kiezen." Zegt Luke als hij me in een knuffel trekt. Ik lach ook. We hebben dezelfde kleren aan maar dan ik in een vrouwelijke versie en hij in een mannelijke versie. (Zie media voor outfit)

Zie je hem al lopen in een skinny short.

Ik neem mijn mobiel en open hem op camera. Ik overhandig mijn telefoon aan Mike en ga naast Luke staan. We trekken een paar leuke foto's en besluiten dan om te gaan ontbijten. "Ik heb de sleutels." Zegt Mike en ik knik. Hij doet de deur opslot. Luke pakt mijn hand vast en we lopen samen richting de kantine. "Ik voel me nu echt het derde wiel." Zegt Mike doelend op mijn en Luke's verstrengelde handen. Ik en Luke schieten in de lach. "Daar kunnen we niks aan doen!" Zegt Luke lachend. "Oh My God. Jullie lach is zelfs hetzelfde." Zegt Mike verbaasd. Ik en Luke kijken elkaar grijnsend aan.
In de kantine aangekomen kijkt iedereen ons aan. Het lijkt weer mijn eerste dag precies.
"Ja jongens, ik heb een tweelingbroer!" Roep ik lachend en trek Luke mee naar het buffet. We scheppen wat eten op en gaan dan samen met Mike bij de rest van de jongens zitten.

"Jullie matchen!" Merkt Collin op en ik knik trots. "Trouwens. Wat wou coach gisteren van je?" Vraagt Cameron. Ik slik mijn eten door en kijk hun aan. "Dat ga ik nou niet zeggen." Zeg ik grijnsend. Van elk kant komt er een protesterend geluid. "Ik mag het toch wel weten?" Vraat Luke en ik knik. Ik kom met mijn gezicht dichterbij zijn oor. "Ik word aanvoerdster van het team." Fluister ik. Hij grijnst. "Ik ben trots op je." Zegt hij en geeft me een kus op mijn haar. Ik glimlach. Het geeft me altijd een goed gevoel als hij trots op me is.
"Ik wil weten wat het is!" Zeuren Jace en Ashton tegelijk. Ik lach. "Het word wel een verassing. Misschien niet zo'n leuke voor jullie." Zeg ik grijnsend en Luke naast me lacht.

----------

"Lydia! Rechts!" Roept Luke over het veld. Ik schiet de bal zijn richting uit. Hij rent er mee richting het doel en scoort. Ik juich en spring in zijn armen. Hij vangt me op en draait juichend in het rond. Hij laat me terug los en we rennen samen naar het bankje waar de jongens zitten. Mijn groepje heeft deze wedstrijdje gewonnen.

"Ik zie dat je broer ook een natuurtalent is in voetbal." Zegt Coach als hij bij ons komt staan. Ik knik trots.
"Nou jongens. Omdat jullie bijna allemaal aanwezig zijn, kan ik het nieuws vertellen." Zegt Coach. Ik draai mij grijnsend naar de jongens om die nieuwsgierig naar coach kijken.
"Vanaf morgen is Lydia de nieuwe aanvoerdster van het team!" Zegt Coach. De jongens hun ogen worden groot. "Is ze beter dan Grote Jacob?" Vraagt Cameron. Er zijn twee Jacob's ik het team, 1tje is groot en de andere klein. Vandaar: Grote Jacob.
"Natuurlijk." Zeg ik en maak een hairflip. Ze lachen. "Ja. Jacob zal de co-aanvoerder zijn." Zegt Coach. Iedereen feliciteert mij en ik glimlach. "Fijne dag nog." Zegt Coach. Iedereen zegt iets terug en dan verdwijnt hij.