Ontmoet Lydia, een 17jarig meisje die van sport houdt. Ze speelt als wereldkampioen voetballer en danst in de hoge klassen.
Haar leven gaat perfect. Ze heeft twee beste vrienden: Logan en Maila, ze is ook populair op school.
Haar leven verloopt goe...
"Vin Diesel heeft het goed gedaan. Maar ik vind het wel nogsteeds erg over Paul Walker, ik dacht dat zijn tweelingbroer in zijn plaats zou komen." Zegt Lydia. We zijn in de stad aan het rondhangen, we hadden Fast&Furious 8 gekeken in de bioscoop. Ik knik en neem een slok van mijn flesje water. "Hier in?" Vraag ik als we een mannen winkel passeren. Ze haalt haar schouders op en knikt.
Ik kijk tussen de rekken van broeken en Lydia naar de T-shirts. "Is dit niet wat voor jou?" Vraagt Lydia. Ik draai me om naar haar en zie haar een bordo hemdje vasthouden met zilvere knopen.
Rất tiếc! Hình ảnh này không tuân theo hướng dẫn nội dung. Để tiếp tục đăng tải, vui lòng xóa hoặc tải lên một hình ảnh khác.
"Die is wel leuk, ja." Zeg ik. Ze gooit het richting mij en ik vang het op. Ik ga verder kijken in de grote winkel. Ik vind een zwarte broek met scheuren en pak het ook mee. Ook vind ik nog een goede jeansbroek. "Marco!" Hoor ik ineens iemand roepen. "Polo!" Roep ik terug en na een paar seconden verschijnt Lydia grinnikend naast me. Ik lach en loop met haar me naar de paskamer. Ik probeer de kleding en laat het haar zien. "Neem ze allemaal maar me. De zwarte broek en het hemdje kun je vandaag naar de club dragen." Zegt Lydia en ik knik instemmend. Ik kleed me weer om naar mijn gewone kleding en loop dan naar de kassa waar ik afreken.
We lopen de winkel uit en lopen wat andere winkels in. "Wacht even hier. Ik ga deze winkel in." Zegt Lydia en stapt Victoria Secret in. Ik neem mijn telefoon en zie dat ik een bericht van Cameron heb.
Cameron: is Lydia met jou? Ze beantwoord mijn berichten niet
Me: ja ze is met mij, we zijn in de stad. Ik zeg wel dat ze moet kijken
Cameron: thanks bro
Ik sluit mijn telefoon weer af en stop het in mijn broekzak. Een gehaast meisje bots perongeluk tegen me op. "Omg, het spijt me! Ik keek niet waar ik liep!" Brabbelt ze snel. Als ze naar me opkijkt valt ze stil. "Het is niet erg." Glimlach ik. "Holy Mother Of God." Fluistert ze. Ik kijk haar verward aan. "Is er iets?" Vraag ik. "Uhm, nee, je bent gewoon echt heel knap. Omg, waarom zeg ik dat." Brabbelt ze en geeft haar zelf een facepalm. Ik lach en neem haar hand van haar gezicht. "Bedankt denk ik?" Zeg ik lachend. Ze lacht ook en kijkt naar beneden, haar wangen zijn rood geworden. "Je bent schattig als je over je woorden struikelt." Zeg ik grijnsend. Ze bloost nog meer en mijn grijns word breder. "Mag ik je nummer?" Vraag ik haar. Ze kijkt verbaasd op. "Jíj wilt mijn nummer?" Vraagt ze ongelovig. "Is het erg dat ik het vraag?" "Nee nee! Helemaal niet! Maar het is gewoon, jij bent zo knap en dan vraag je mij je nummer, een lelijk ding." Zegt ze beschaamd. Ik til haar hoofd op zodat ik in haar ogen kijk. "Jij bent verre van lelijk! Dat meen ik." Zeg ik en knipoog. Ze giechelt en neemt mijn telefoon waar ze haar nummer intikt. "Ik weet je naam niet eens, het spijt me. Hoe heet je, beautiful?" Vraag ik. "Tessa." Zegt ze giechelend. "Ik ben Luke, aangenaam." Zeg ik. Ze glimlacht breed en ik grijns. "Die glimlach zou ik elke dag willen zien." Zeg ik. Ze bijt op haar lip en begint hard te blozen. Damn. "Text me." Zegt ze voordat ze weer verder loopt. Ik kijk haar na en glimlach.
