Ζωγραφίζοντας τον Πόνο*H.S.*

Chapter 4

Harry's POV:

"Μια στιγμη σας παρακαλω"
Μου ειπε μια γλυκια κυρια με ασπρα μαλλια πισω απο ενα γραφειο. Ημουνα στην γραμματεια ετσι ωστε να μου πει το προγραμμα μου και να μου δωσει τον κοδικο για το ντουλαπακι μου. Κοιτουσα τα χερια μου. Ετσι για να περασει η ωρα. Η αληθεια ηταν πως ειχα κανει πολλα τατουαζ.. Θυμαμε το καθε ενα. Μεχρι και το τελευταιο. Ποτε το εκανα, γιατι το εκανα, που το εκανα. Το καθε ενα ηταν ξεχωριστο.
"Ξανα πες μου πως σε λενε χρυσο μου.."
Ειπε ξαφνικα και σηκωσα το βλεμμα μου για να την κοιταξω.
"Harry. Harry Styles."
Ειπα και της χαρισα ενα ζεστο χαμογελο.
"Λιπον Harry, αυτο ειναι το νουμερο για το ντουλαπακι σου. Ειναι στον δευτερο διαδρομο στην αριστερη πλευρα. Αυτο ειναι το προγραμμα σου. Πρωτη ωρα εχεις Χημεια. Τα βιβλια θα σου τα δεινουν σε καθε μαθημα ξεχωριστα"
Μου ειπε καθως μου εδινε πολλα χαρτια. Το πρωτο εγραφε κατι νουμερα που ηταν για το ντουλαπακι μου λογικα. Το δευτερο χαρτι ελεγε το ωρολογιο μου προγραμμα.
"Σας ευχαριστω πολυ"
Της ειπα και πηγα να σηκωθω απο την καρεκλα αλλα η φωνη της με σταματισε.
"Αμα χρειαστεις κατι ελα να με βρεις"
Ειπε και μου χαρισε ενα χαμογελο.
"Βεβαιως"
Ειπα και σηκωθηκα απο την δερματινη καρεκλα. Πηρα τα χαρτια που μου εδωσε η κυρια.. εμ.. πως την λεγαν;
"Εμ.. συγνωμη. Αμα σας χρειαστω, για ποιο ονομα να ψαξω;"
Της ειπα λιγο μπερδεμενα.
"Amanda. Σε αυτο το γραφειο ειμαι καθε Δευτερα, Τεταρτη και Παρασκευη. Τις αλλες μερες ειμαι στο αλλο γραφειο. Στον τριτο διαδρομο"
Μου ειπε καθως στερεωνε καλυτερα τα γυαλια μυωπιας της.
"Σας ευχαριστω"
Της ειπα και της χαμογελασα ξανα καθως εβγενα απο το γραφειο της.

Περπατουσα στους διαδρομους μεχρι να βρω το ντουλαπακι μου. Ηταν ο αρηθμος 75. Βλεμματα πεφταν πανω μου. Κοριτσια, αγορια. Τα κοριτσια με κοιτουσαν και χαμογελουσαν. Γιατι; Ειχα κατι πανω μου; Μηπως ηταν γελια η μπαντανα μου; Μηπως τα μαλλια μου που ηταν λιγο μακρια; Αλλα αν με κοροϊδευαν δεν θα γελουσαν; Αυτες μονο χαμογελανε και με κοιτανε απο πανω μεχρι κατω. Λες να τους αρεσω; Αποκλειεται. Σιγα δεν ειμαι και ο... μωρε λες; Για μισο.. αυτη μολις μου εκλεισε το ματι; οκαυ δεν παμε καλα... Σκεφτομουν καθως περπατουσα στον δευτερο διαδρομο.

65, 66, 67, 68, 69.... το 70 που πηγε; Στον δευτερο διαδρομο δεν μου'πε; "Αριθμος 75 στον δευτερο διαδρομο." Θυμαμαι πολυ καλα τα λογια της...
"Συγνωμη.. εμ μηπως ξερεις που ειναι το ντουλαπακι 75;"
ρωτισα ενα ξανθο αγορι που βρισκοταν στο πιο κοντινο μου ντουλαπακι.
"Εμ.. ναι νομιζω ειναι στην επομενη γραμμη. Εισαι καινουριος;"
Μου απαντησε διχνοντας μου ενα διαδρομο λιγο πιο κατω.
"Ευχαριστω. Ναι.. εχω δυο μερες εδω.."
Ειπα και του χαμογελασα.
" Ααα.. και μαλλον δεν ξερεις κανεναν εε;"
Μου ειπε και μου χαμογελασε.
"Οχι ακομα.. ελπιζω σε ενα καλητερο μελλον"
Ειπα και μου ξεφυγε ενα γελακι.
" Λιπον; πως σε λενε;"
Με ρωτισε το αγνωστο πρως στιγμης αγορι με τα ξανθα μαλλια.
"Harry. Εσενα;"
"Niall"
Ειπε και μου εδωσε το χερι του με ενα ζεστο χαμογελο.
"Χαρικα"
Του απαντησα δινοντας του και εγω με την σειρα μου το χερι μου.
"Λιπον τι εχεις πρωτη ωρα;"
Με ρωτισε καθως επερνε τα βιβλια του απο το ντουλαπακι του και κλεινοντας το.
"Χημεια"
Του ειπα και στριφογυρισα τα ματια μου ελαχιστα.
"Εγω εχω Αγγλικα"
Ειπε καθως αρχησαμε να περπαταμε..
"Που παμε;"
Τον ρωτισα λιγο αποριμενος γιατι δεν ηξερα το σχολειο ακομα.
"Στο ντουλαπακι σου ντε"
"Ααααα"
Ειπα και χασκογελασα. Ειμασταν σε ενα διαδρομο που τα ντουλαπακια ηταν κοκκινα. Περιεργο. Γιατι κοκκινα; Του Niall ηταν μπλε. Κοιταξα λιγο πιο περα και τα ντουλαπακια ηταν κιτρινα. Τι φαση; Τι παει "χ" με αυτο το σχολειο;
"Χαχ, γιατι τα ντουλαπακια εδω ειναι κοκκινα;"
Ρωτισα επιτελους τον Niall ο οποιος εβλεπε προσεκτικα τα νουμερα πανω στα ντουλαπακια.
"Ααα.. ειναι μια καινουρια ιδεα της διευθυντριας"
Ειπε και σκασαμε μαζι στα γελια.
"Να το!" Ειπε ο Niall οταν βρηκε το ντουλαπακι με τον αρηθμο 70..
"Εχω τον αρηθμο 75"
Ειπα και αρχησα να μετραω
"71, 72, 73, 74, 75. Να το! Επιτελους!"
Κοιταξα το χαρτακι που μου ειχε δωσει η κυρια Amanda. Εβαλα τον κοδικο και το ανοιξα. Εβαλα τα χαρτια μου μεσα και μαζι και το προγραμμα μου.
"Σε ευχαριστω που με βοηθησες"
Ειπα και εκλεισα το ντουλαπακι μου.
"Οποια στηγμη θες"
Μου ειπε και μου χαμογελασε.
"ΝΤΡΙΝΝΝΝΝΝ"
Ο ηχος του κουδουνιου μου τρυπησε το τυμπανο μιας και ειμουν ακριβως απο κατω του.
"Ωχχ.. μαθημα"
Ειπε ο Niall και στιφοργυρισε τα ματια του. Εγω γελασα.
"Ξερεις που ειναι η αιθουσα χημειας;"
Τον ρωτισα και μου ανευσε καταφατικα καθως προχορουσαμε σε μια αγνωστη κατευθινση. Πολλα παιδια. Μεγαλα, μικρα. Παλι οι κοπελες με κοιτουσαν καπως. Τι σκατα; Χαζα ειναι; Κοιτα δω. Κατσε.. γιατι τα αγορια με κοιτανε με μισο ματι;
"Φτασαμε"
Μου ειπε ο Niall και με διεκοψε απο τις σκεψεις μου.
"Ααα ευχαριστω πολυ. Θα σε δω το διαλειμμα"
Ειπα καθως εμπενα μεσα στην ταξη.
"Γειαα.."
ακουσα τον Niall να μου φωναζει απο εξω και του χαμογελασα.

"Παρε αυτο το βιβλιο και κατσε οπου βρεις"
Μου ειπε ενας κυριος με ασπρο μουστακι καθως μου εδινε ενα μωβ βιβλιο. Η ταξη ηταν γεματη. Δεν ειχε καμια θεση. Ωπα. Για μισο. Εχει εκει πισω-πισω διπλα απο μια κοπελα.. η οποια.. τι κανει; κλαιει; οχι, οχι.
"Εμ... καθετε καποιος αλλος εδω;"
Ειπα μονο και μονο για να σηκωσει το κεφαλι της και να δει οτι θα κατσω διπλα της. Σηκωσε το κεφαλι της. Τα ματια της ηταν κοκκινα. Φαινοταν οτι δεν ηταν καλα.
"Εμ... οχι, κατσε"
Μου ειπε και κατεβασε τα χερια της απο το θρανιο. Η φωνη της ηταν γλυκια. Τοσο απαλη. Ωπας. Αυτη δεν ειναι η κοπελα που ειδα στο δρομο; Ναι αυτη ηταν. Αυτα τα μαλλια. Μαυρα. Μακρια. Σγουρα. Τοσο ομορφα. Εκανα λιγο πισω την καρεκλα και καθησα. Ακουμπισα το βιβλιο μου πανω στο θρανιο και εβγαλα ενα στυλο απο την κασετινα μου. Γυρισα στο αγνωστο-ομορφο κοριτσι.
"Harry"
Ειπα και της χαμογελασα.
"Olivia"
Μου ειπε και μου χαμογελασε και αυτη. Τοσο ομορφο ονομα. Ομγ. Τα ματια της ηταν γαλαζοπρασινα. Και κοκκινα. Πρεπει να εκλαιγε. Στα μαγουλα της ειχε παρει θεση ενα ροζ χρωματακι. Και το χαμογελο της μαλακα. Ηταν το πιο ωραιο που ειχα δει.