Fate and Destiny

15-'R'

Nagising ako sa sinag ng araw na tumatama sa mukha ko. Ugh! Nakalimutan ko siguro ibaba yung kurtina. Bumaling ako sa kabilang side ng kama pero wala pa din. Ugh! Minulat ko ang mga mata ko at nakita ko si Thomas na pumasok sa kwarto ko na may dalang tray.

"Oh! Gising ka na pala" sabi niya ng tuluyan ng makalapit sa akin

"Hmm, ang effort naman, ikaw nagluto?" tanong ko

"Yeah, ako nga wala ng iba pa" natatawa niyang sabi

"Thom, Thank you sa lahat" sabi ko ng seryosong nakatinggin sa kaniya

"No Ara, thank you. Thank you kasi binigyan mo nanaman ako ng chance" sabi niya

"Kapag mahal mo, kahit gaano karaming chance, ibibigay mo" sabi ko naman sa kaniya

"Alam mo kumain ka na" natatawa niyang sabi at sinimulan ko na nga ang pagkain ko

***

This getaway was so amazing among all! Ito yung pinaka masaya. Bago kami umuwi I have a last talk with this place.

"Hey! Thank you for the worderful memory. I'll keep you in mind, Batangas" sabi ko

"Ars! Tama na ang drama aalis na" kahit kailan talaga panira si Negers! Hayst

"Eto na nga oh! Eto na!" sabi ko

But seriously speaking? Batangas is really really the most unforgettable place of mine. I'll miss you.

Pagkasakay ko sa sasakyan ni Thom, kinuha niya ang left hand ko at hinalikan ang likod nito. 

"I was so excited knowing, months away, I'll be taking forever with you"

"Ayy! Sige mag harutan kayo dyan" singit naman ni Cienne. Ayun na eh, kinikilig na ako eh.

"Wag kang ano Cienney! Kadadating mo lang baka gusto mong bumalik sa Italy" sabi ni Mika

"Ayy hindi na Friend! Di natin kasama si Manager eh. Walang pangkaen don" natawa naman lahat sa sinabi ni Cienne.

Dahil mahaba haba pa nga ang byahe, napagdesisyunan nilang matulog muna, pero I need to be awake for Thom.

"Hey, If you're sleepy na you can sleep"  sabi niya

"No, I'm fine, tsaka you need me" sabi ko

"Yes, I need you but you need to sleep too" sabi niya. Wala na akong nagawa kundi sundin siya

***

Nagising ako dahil narinig kong may phone na nag ri-ring. Nandito na pala kami sa Manila. Wala si Thomas dito. Tinignan ko yung phone ko pero di naman sa akin,  napatingin ako sa phone ni Thom...

Calling: Arra

Kumunot ang noo ko sa nakita ko, bakit tumatawag si Arra Kay Thomas?

Di ko mapigilang hindi sagutin ang phone

"H-hello?" ngatal kong sagot

"Thomas? Thom, hope to see you when you come back here at Manila, something to tell you when you come back. Ingat ka dyan ah" sabi ni Arra

"Ara?" napalinggon ako kay Thomas

"Hey, whose that?" tanong niya. Lumapit siya para tignan yung nasa phone

"I can't believe you Thom!" Naiiyak kong sambit at bumaba sa sasakyan niya. I run as fast as I can kaso naisip ko kahit ano pang takbo ko aabutan ako ni Thomas, pero hindi, do what is best Ara!

Dahil nga sa kakatakbo ko di ko namalayang nasa BGC na pala talaga kami, and guess what, I'm here at Venice Piazza Grand Canal sa McKinley. Kung titignan ang mga structure it's Venice de Italia everyone but when you get to see the building surrounding the place, Venice de Filipinas it is. Hahahaha. Haaaay! I really miss Italy so much pero dito muna ako ngayon. Mas miss ko naman sina Mama eh

*kriiiiing kriiiiiing*

Calling: Mika Reyes

"Hello?" 

"Huy! Daks nasan ka na?" sabi niya

"Just leave me alone, uuwi naman ako eh. Di ako tatakas, di ako babalik sa Italy" sabi ko at binaba ang phone

THOMAS

Sa hinaba haba ng byahe ngayon lang kai nakarating sa BGC, bumaba ako para hanapin si Arra, mag kikita daw kami eh, pero naiwan ko yung phone ko sa kotse kaya binalikan ko.

Pagkabalik ko nakita kong hawak ni Ara yung phone at parang may katawagan.

"Ara?" pag tawag ko sakaniya

"Hey, whose that?" tanong ko. Lumapit ako para tignan yung nasa phone

"I can't believe you Thom!" Naiiyak niyang sambit at bumaba sa sasakyan. And then, she run fast. 

Even you run Ara mahuhuli kita. 

But, I was worng nakalimutan kong mas kabisado niya ang BGC kesa sakin. Hay Ara

"Thom! Wait, I'll call her" sabi ni Mika.

Thomas naman kasi! Bakit di mo nalang sinabi kay Araaaaaaa.

"Hay nako! Kaka ayos lang ninyo ayaw na ulit. Bakit ba tumawag sayo si Santita?" tanong ni Cienne

"Eh may sasabihin siya sa akin, I mean sa amin ni Ara. We'll be one of their bridesmade and groomsmen. Kaya yun akala niya kung ano nanaman" 

"Kilala mo naman yang si Ara, ma drama yan sa life niya eh" 

"Hey, guys! Hayaan na daw muna natin siya, uuwi pa din naman daw siya eh" sabi ni Mika

"Sana sa bahay siya umuwi" yun nalang ang nasabi ko

[Rian's Note: I know, I never love this way agaaaaaaaain!~ Ayy! Hahaha I know, lame. Wala akong mahugutan eh. Sarreh people, sarreh!]