Trapped (Completed)

Chapter 2

"Woah, Besh? Ilang taon kang di kumain?" -Ella.

"Gutom lang."

"Sabagay ako nga kakakain lang ng dalawang cheesecake kanina pero ngayon gusto ko mag chicken with rice at spaghetti, plus chocolate cake and large fries. May brownies ata nako nakakatakam! Food is life mga besh!"

"Woah, Ella? Ilang taon kang di kumain?" I said imitating what she have said kanina.

"Gutom lang." Sabi niya with a plain face and a cold voice. Obviously she's imitating me too!

"HAHAHAHA you guys are the best! Laughtrip kayo!" Napalingon kami kay Ponggay.

"Umorder ka na nga Pongs baka mamaya pag pumasok na ang Agila dito sabihin mong busog ka na dahil nakita mo na si Maddie." Said Ella. I just rolled my eyes. This girl is hella sick. Busog just by seeing Maddie? That's not love, that's idiocy.

"Eh akala ko ikaw oorder? Nubayan." -Pongs.

"Tinamad ako eh dali bet ko chikahin si Den alam kong onting push pa besh na turing nyan saakin. Diba, Dentots?" WHAT!

"Dream on." Sabi ko at umirap. Natawa naman siya. Seriously? Hindi ba siya aalis na lang dahil tinatarayan ko siya? Bakit masaya pa siya? And Dentots? Eww!!!

"Hmm... Okay!" Sabi ni Ponggay tapos pumunta na dun sa counter.

Naupo naman sa tabi ko si Ella tapos tinitignan niya ako more like sinusuri.

"What?" Awkward na tanong ko.

"Hmm... Bakit ka napunta dito sa Laneo?" Tanong niya.

"Wala ng ibang school na tumatanggap sakin."

"Bakit?"

"Because of my bad records from my old school."

"Hulaan ko kung bakit."

"Uh, go?"

"Dahil sa sister mo diba? Nasa kanya lahat ng atensyon kaya para mapansin ka din ng parents mo gumagawa ka ng mga bagay na hindi maganda para ipatawag sila sa school mo and by that mapapansin ka na nila."

I was shocked. No one really knows why I am too much to handle pero this girl, she effin knows kung bakit ako b*tchy at all times at kung bakit mailap ako sa tao. To think na kagabi ko lang sila nakasama pero alam na niya agad. What about my parents? Di ba nila napapansin yun? Yep, I admit. What she said was the damn truth.

"How, Ella? How did you know?"

"Of course future psychologist to."

Napailing na lang ako. "Okay."

"Halata kasi, Den. Alam ko naman na rich kid ka so matic ganun lang explanation kaya ka ganyan. Pero alam mo ang saya magkaroon ng kaibigan na katulad mo... badass."

Tinaasan ko siya ng kilay. "We are not friends, Ella. We are just roommates."

Umirap naman siya. "Sus dun rin punta non. Arte mo!"

Maya-maya pa bumalik na si Ponggay kasama yung mga order naming pagkain may nag-assist pa nga sa kanya dahil tatlong tray yung dala niya. Pero the eff?! Bakit wala akong cheesecake?!

"Ay ate Den! Nga pala wala ng cheesecake, chocolate cake lang nandun." Sabi ni Pongs.

"Uh, okay." Pag-iisipan ko pa muna kung o-order ako ng chocolate cake. Phew.

Nasa kalagitnaan na kami ng pagkain. Maingay yung paligid. Kaya nagulat ako nang biglang tumahimik. Sobrang tahimik sa cafeteria.

Nilingon ko si Ella at Ponggay para silang fangirls na nakita yung idols nila. Tahimik sila at tila kumikinang ang mga mata. The heck? Halos buong tao dito sa cafeteria ganun. Ako... Walang alam. Anong nangyayari? Napatingin ako sa entrance ng cafeteria and, oh... kaya pala. WAIT WHAT?!?!