Chapter 2
Zafira's Pov
Nagising ako na para bang may mabigat na nakapatong sa ulo ko.
Dahan dahan kong iminulat ang mata ko, at nakita ko puro puting dinding ang nakita ko. Nasa langit na ba ako? Jeez, Lord sabi ko ayaw ko pang mamatay. Nagpakabait naman po ako kahit mahirap eh.
"Ehem. Ms. Dela Cruz? Okay na po ba kayo?" Napaupo ako ng marinig ko ang boses na yon. Sabi ko nga buhay pa ako.
"Nasaan po ako?" Inosenteng tanong ko.
Nagtanong ka pa! Obvious namang nasa clinic ka.
"Nasa clinic ka ngayon, nahimatay ka kasi matapos ang nangyari," sabi ng babae, na nurse siguro kasi nakaputi siya tsaka nasa clinic nga ako diba? Malamang nurse siya.
Teka, Ano nga ba ang nangyari?
Napahilot ako sa sintido ko ng maalala ko ng unti-unti bumabalik ang mga nangyari sa isip ko.
Bullies. Principal. and...
"I will be your hero"
I unconsciously slap my face hard. Just what the hell. Am I dreaming or I'm in heaven already?
"At Ms. Dela Cruz, May iniwan na note ang nagdala sayo dito," sabi niya sabay abot ng papel sa akin. Woah, So hindi ako nanaginip? I was about to open the note ng biglang nag ring ang phone ko.
Bro pig
Calling....
[Ate! Ate! Hahaha]
"Problema mo?"
[Tapos na klase niyo?]
Napatingin ako sa orasan, kanina pa pala uwian. Ilang oras ba ako natulog dito?
"Oo."
[Uwi ka na ate nandito sina Gab pati sina Chad]
"Oh? Sino pa?"
[Tch. Pati yung mga babe mo! Sina Gabriela , Ate Angie at tong maliit na batang to!]
Palihim akong natawa. He was referring to Shanine. So mean. Well, Nagmana yata sa akin yan haha!
"Sino pa? Haha!"
[Sina Johanne at Alexander--- tae na yan Kuya Zach akin naaa!]
"Sino yan?"
[Itong tababoy na Gabriela-- hindi ako mataba!]
Hindi ko mapigilang matawa sa kanila. Naingit tuloy ako. I wanna be with them rn.
[Kaya umuwi ka na ditoo]
Tapos hinung niya na ang tawag, nilagay ko yung note sa bag at inayos ko saglit ang gamit ko.
Hindi na ako nagpaalam sa nurse at tumakbo na papuntang parking lot. Sumakay agad ako sa kotse. Baka kanina pa din naghihintay yung driver namin.
Hindi ko napigilang ngumiti gabang nasa kotse at bumabyahe patungo sa bahay. I'm excited to see them. I mean, Almost how many months kaming hindi nagbonding kahit magkakalapit lang ang bahay naming mahpipinsan. All because of school works. Masyadong competitive mga pinsan ko to be in top.
They're almost perfect unlike me. I think I have Perfection on being imperfect.
I shaked my head from the thoughts that's bugging me. They're here to make me feel happy and I shouldn't gave them reason to feel bad dahil lang kinukompara ko sila sa sarili ko.
