Sevgili kendim;
Bulutlar gökyüzünü terk ederken bahçeye inmiştik.
O, sırf ben mutlu olayım diye her yolu deniyor.
İfadesi buruk ama hep gülümsüyor.
Birlikte, masmavi gökyüzüne doğru lacivert bir uçurtma uçurduk.
Mutluydum.
Mutluydu.
Mutluyduk.
Dakikalar sonra bana doğru yaklaştı.
Sadece gözlerine bakıyordum, o an.
Ve beni öptü.
İçimdeki kelebekler bir bir kendini astı.
Tıpkı tellere takılan lacivert uçurtmam gibi...
Öperken ağladı.
Ağladım.
Sivri bir buz parçası önce kalbime, ardından uçurtmama takıldı.
Gözyaşlarım özgürlüğünü ilan ederken nefes almaya çalıştım.
Dünyada milyonlarca kötü varken, biz kötü sonları hak edecek ne yapmıştık?
Sevgiler,Büşra.
instagram; meefadem
