"အဲ့တာ စားထားတာမဟုတ္ဘူးကြာ...
ဗိုက္ေတြဘာေတြေအာင့္ေနမွာေပါ့...."
"Fan Fanကိုေစာင့္ေနတာေလ..."
သူကအသဲယားသြားသလို
ပါးျပင္ႏွဖက္ကို အားပါးတရ
လာျဖစ္ညႇစ္ေလသည္....
"အာ့.. နာတယ္.."
"ေဆာရီး ကိုယ္အရမ္းခ်စ္လို႔..."
နဖူးအခ်င္းခ်င္းဖြဖြေလးလာတိုက္ကာ
ေျပာေသာ သူ႔ပံုစံက သိပ္ခ်စ္တတ္တဲ့
ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္နဲ႔တူတယ္....
သူကသိပ္ခ်စ္တတ္တဲ့
ေယာက်ာ္းပါပဲေလ....
"ခေလး ပ်င္းေနအံုးမွာပဲ..."
"အင္း.."
ႏႈတ္ခမ္းကို ဆူဆူေလးလုပ္ကာ
ရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္လာေလသည္...
ထိုခ်စ္စရာအျပဳအမူေလးေၾကာင့္
မ်က္ႏွာေလးကို ျပန္ဆြဲထုတ္ရင္း
ထိုႏႈတ္ခမ္းဆူဆူေလးကို ျဖတ္ခနဲနမ္းလိုက္မိသည္..
"Fan Fan..."
"အင္း... ေကာင္းေကာင္းေနရစ္ခဲ့ေနာ္..."
"ဟုတ္ကဲ့.."
အနမ္းခံလိုက္ရေသာ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို
လက္ခံုနဲ႔အုပ္ကာ ရပ္က်န္ခဲ့ေသာ
ခေလးေလးေပ်ာက္ကြယ္သြားေသာအခါ
ရင္ထဲမွာ ဟာခနဲ...
တကယ္ဆို စကၠန္႔ပိုင္းေလးေတာင္
မခြဲခ်င္ဘူး ခေလးရယ္...
ကိုယ့္အခ်စ္ေတြ
မင္းနားလည္ပါ့မလား.....
¿*************¿?*************?
ေက်ာင္းမဖြင့္ခင္YiFanက Companyထဲ
ဝင္ခဲ့ရသည္..
Chanyeolကေတာ့
သင္တန္းေတြေလ်ွာက္တတ္ရင္း
အပ်င္းေျဖေန႐ွာရဲ႕....
"ဟင္.."
ရံုးမဆင္းေသးပဲ အသဲသန္ခိုးထြက္လာကာ
သူ႔ကို လာႀကိဳစဥ္ျမင္လိုက္ရေသာ
ျမင္ကြင္းကရင္ထဲ ဆို႔တတ္သြားခဲ့သည္..
Luhan..
သူကဘာလို႔ခေလးသင္တန္းကို
လာရတာလဲ...
မေတြးသင့္ဘူးဆိုတာ သိေပမယ့္
သူ႔ခ်စ္သူျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္ဆိုေသာ
အေတြးက အ႐ွံုးတစ္ခုလို.. ႏွိပ္စက္ေလသည္....
