"ဒါက ဘယ္ကရတာလဲ Chan.."
စာက်က္ေနရင္းအိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တာ...
ကိုကိုဘယ္ခ်ိန္ကေရာက္ေနခဲ့တာလဲ...
ကိုကို႔ လက္ထဲမွာ Chocoေလး...
"ဒါ တစ္ေယာက္ေယာက္ ေပးတာလား..."
ရင္ထဲဖ်ဥ္းခနဲျဖစ္သြားသည္...
ကိုကိ့ုမ်က္လံုးမွာ တစ္ခါမွမျမင္ဖူးေသာ
အရိပ္အေယာင္ေတြ႐ွိေနသည္...
"လက္ေဆာင္ေပးထားတာ..."
"ဘယ္သူလဲလို႔ ကိုကိုေမးခြင့္႐ွိမလား..."
ပန္းေသြးေရာင္ ႏႈတ္ခမ္းဖူူးဖူးေတြကို
ျမင္ေယာင္မိေတာ့
႐ုတ္တရတ္ႀကီးက်ေနာ္ မြန္းၾကပ္လာခဲ့သည္...
"Wu YiFanေပးထားတာ..."
က်ေနာ္ မဟုတ္တာလုပ္ထားတာမွမဟုတ္တာ..
ဘာလို႔ ေခါင္းငံု႔ထားမိတာလဲ...
"ကိုကို အဲ့ဒါ... သူက လက္ေဆာင္ေပးတာမို႔..."
"ဒါေတြကေရာ..."
တစ္မ်ိဳးကို ႏွစ္စံုဆီ႐ွိေနေသာ notesေတြ...
"ကိုကို... အဲ့ဒါ..."
"သူပဲလား...."
က်ေနာ္ ေခါင္းပဲညိတ္ျပမိသည္....
"သူနဲ႔မင္း... ဘယ္လိုပါတ္သတ္တာလဲ..."
"ကိုကို... ဘယ္လိုေမးလိုက္တာလဲ..."
အျမဲတေစ Chanလို႔ ႏူးႏူးညံ့ညံ့ေခၚတတ္သည့္
ကုိကုိက.... မင္း ဆိုတဲ့အသံုးအႏႈန္းအျပင္
တင္းမာေနေသာ မ်က္ႏွာထားနဲ႔...
မ်က္ရည္ဝဲလာသည့္က်ေနာ္ မ်က္ေတာင္ေတြ
ပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္လုပ္မိေတာ့...
ကိုကိုသက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်ေလသည္....
"သူနဲ႔ကင္းကင္း႐ွင္း႐ွင္းေနေပးလို႔ မရဘူးလားChan..."
"..."
"သူမင္းကို စိတ္ဝင္စားေနတာ....
မဟုတ္ဘူး အဲ့ထပ္လဲပိုတယ္..
သူမင္းကိုခ်စ္ေနတာ...."
"ကိုကို..."
က်ေနာ္ မၾကားရဲဘူး...
"ေက်းဇူးျပဳပီး ဆင္ျခင္ေပးပါ..
ကိုကို မင္းနဲ႔ျပႆနာမတတ္ခ်င္ဘူး..."
