H12

39 3 2
                                    

Pov Jay

Met Jamie op mijn rug ren ik door de donkere gang. Ik heb een kleine zaklamp in mijn rechterhand en in de andere een scherf van de spiegel die ik kapot heb gemept. Voor de zekerheid...

'Ben jij bang?' Vraagt Jamie aan me. 'Nee... uh...' ik voel me rood worden. 'Ja dus' mompelt hij. Hij lijkt op Ali. Heel erg veel. 'Melissa vertelt me de waarheid niet, dat durft ze niet. Jij vast ook niet, maar ik vraag het toch. Denk jij dat ze dood is?' Vraag ik hem. 'Nee' zeg ik vastberaden. Ik voel haar hier'. Ik leg mijn hand op mijn buik.

Hij knikt. Dat voel ik. Zijn kin bonst tegen mijn rug. We komen bij een deur. 'Voel je dat ook?' Vraagt Jamie. Het gevoel in mijn buik is heel sterk en het is een soort kramp geworden. Ik vertrouw het niet.

Ik zet Jamie neer en duw hem naar achter. Ik pak hem bij zijn schouders. 'Luister Jamie, je moet even dapper zijn oké? Zorg dat je binnen 20 minuten Melissa hebt gevonden en ga met haar mee haar kamer in' zeg ik tegen hem.

'Wat is daar?' Ik merk dat hij het niet vertrouwt. 'Je moet me nu even vertrouwen. Ik weet niet precies wat daar is, maar ik weet niet zeker of ik het terug red oké? Ga!' Zeg ik en ik duw hem terug de gang in.

Hij kijkt me een paar seconden roerloos aan. Dan begint hij te rennen en even later is hij verdwenen in het donker. Nu moet ik naar binnen...

Ik durf niet zo goed. Ik weet het, ik ben een watje. Tenslotte ben ik het Alison schuldig. Het is tenslotte allemaal mijn schuld. Ik had het tegen kunnen houden. Dan zat ik nu hier.

Ik ben een slecht mens... denk ik... ik klop op de deur. 'Is daar iemand? Wie is daar? Help me! Alsjeblieft!' Klinkt het zwak en zacht van binnen. Ik deins achteruit. Dat is Alison. Langzaam open ik de deur en...

DollhouseWhere stories live. Discover now