Chapter 2
Zac's POV
It's been one week after that incident happened. I still wonder kung sino yung babaeng yun. She's fucking brave... And cute. Feeling ko tuloy nagkautang na loob pa ko dun. Well, she helped me. So i think kailangan ko talagang magka utang na loob ako sa kanya. At hindi pa ko nagpapasalamat ng maayos sa kanya. Maybe pwede akong bumawi if ever makita ko sya ulit.
Well, i'm gonna introduce myself. I am Zac Andrei Dela Verde, 18 years old. Sophomore college, transferee lang ako dito sa Castellet University. I'm taking HRM course. Actually, all girls school ang school na to. Kaso this year, pumayag na silang magkaroon ng mga lalaking estudyante dito sa school. Kaso dahil bago pa lang, bilang lang ang mga lalaking nagaaral dito. Nagshift lang ako dito. Di ko nga alam bakit nagaral pa ko dito. Three months na lang naman ako dito sa pinas. Dun na ko magaaral sa California eh. Nandun kasi yung family ko. Siguro pinagaral lang muna ako para di ako mabored sa bahay habang hinihintay matapos ang tatlong buwan.
First day ngayon ng second sem namin. I'm done with my first subject. Naghanap ako ng mapapagtambayan dito sa school. Since first day, wala pa kong kilala. May 2 hours vacant naman ako. Kaya ayos lang siguro magpahinga muna.
Nagpunta ko sa likod ng katabing building namin. If i'm not mistaken, tourism yung course nung building na yun. And i saw a garden. A very beautiful one. May fountain pa sa pinakagitna nito. Grabe, laki naman ng school na to. Good thing malawak ito at mukhang masarap magpahinga dito.
I was about to sit on the grass when I saw someone lying and sleeping under a tree sa di kalayuan. She's wearing a sunglass, a maong pants, plain white V-neck shirt and a red low cut converse shoes. And pamilyar sya. Nilapitan ko sya para titigan syang mabuti. And yes. I was not mistaken, she was her. The girl who helped me.
Ang cute nya talaga. Napakasimple lang nya tignan. Mas ayos pala pag ganito lang sya, hindi sya nakakatakot. Hindi fierce tignan. Napaka amo ng mukha nya. Para bang napakabait nya? She's like an angel pag tulog. Sana lagi na lang syang tulog. Joke haha.
"Do you know that it's rude to stare at someone?"
Para kong kinilabutan sa boses nya. Umupo sya, tinanggal nya yung shades nya. At tinignan nya ko. Nakakunot yung noo nya. Nilakasan ko yung loob ko. Good thing nakapagsalita naman ako.
"Umhh... Ah. Miss, do you... Umhh. Do you still remember me?"
Sabi ko kahit nauutal ako. Ewan ko pero natatakot ako sa babaeng to pag naalala ko yung pagpapaputok nya ng baril sa mga lalaking muntik ng mangholdap saken.
She looked at me like she's trying to remember me. It's been one week after nung pagliligtas nya saken. Does she still remember me? Well, I'm secretly hoping na sana, matatandaan nya pa ko. Siguro kasi kung di dahil sa kanya, ewan ko kung buhay pa ko.
~ end of chapter 2
YOU ARE READING
My Princess Charming (girlxgirl)
Teen FictionFalling in love with a boy is normal. Pero paano nga kung habang minamahal at hinihintay mo sya eh na-fall ka sa iba? Sa kapwa babae mo pa? Is it still normal? Paano mo nga ba malalaman kung sino ang para sayo? Kung hindi pwedeng magmahal ng dalawa...
