"ဟုတ္​..."

​ေလ်ွာက္​သြား​ေသာ ​ေက်ာျပင္​​ေလးကို
​ေငးၾကည္​့​ေနသည္​့ လူႏွ​ေယာက္​ဟာ
တစ္​​ေယာက္​မ်က္​ႏွာတစ္​​ေယာက္​ျပန္​ၾကည္​့မိၾကသည္​.....

¿**************************?

တကယ္​့တကယ္​က်​ေတာ့
ဂီတခန္​းဘက္​လဲ မသြားျဖစ္​ပဲ ခံုတန္​းတစ္​ခုမွာ
ဝင္​ထိုင္​ျဖစ္​သည္​...

Wu YiFan​ေျပာင္​းလဲ​ေနရျခင္​းက
ဘာ​ေၾကာင္​့မ်ားလဲ...

ပီး​ေတာ့ က်​ေနာ္​ကေရာ...
သူ႔ခ်စ္​သူမျဖစ္​ႏိုင္​ဘူးဆိုရင္​​ေတာင္​
သူ႔ဆီကအခ်စ္​​ေတြကို လိုခ်င္​​ေနတာလား...

အဲ့ဒါဆို က်​ေနာ္​သိပ္​မွား​ေနပီနဲ႔တူတယ္​....
က်​ေနာ္​ သိပ္​ကိုမိုက္​မဲ​ေနပီ..

"Chanyeolဘာျဖစ္​​ေနတာလဲ..."

မ်က္​ႏွာကို လက္​ဖဝါး​ေတြနဲ႔အုပ္​ကာ
ၿငိမ္​သက္​​ေနမိတာမို႔...

အသံအရSehun...

"မင္​းကဒီကို ဘယ္​လို..."

"Luhan hyung ညက​ေဘာလံုးကန္​ရမယ္​​ေျပာလို႔ လာၾကည္​့တာ...
မင္​း​ေရာမၾကည္​့ဘူးလား...."

"အင္​း ၾကည္​့မယ္​ ခဏထြက္​လာတာ...
သြားမယ္​​ေလ...."

ဟန္​​​ေဆာင္​ထားႏိုင္​မွရမယ္​.. Sehunရိပ္​မိသြားလို႔မျဖစ္​ဘူး.....

က်​ေနာ္​ဟာ ယက္​ကန္​ယက္​ကန္​ နဲ႔ပဲ
ကြင္​းထဲ ျပန္​​ေရာက္​လာရျပန္​သည္​...

Sehunက ​ေအာ္​ဟစ္​အား​ေပး​ေန​ေပမယ္​့
က်​ေနာ္​့စိတ္​​ေတြက ဒီမွာ႐ွိမ​ေန...

အမွန္​တိုင္​းဝန္​ခံရရင္​...
က်​ေနာ္​ ဟိုဘက္​ခပ္​လွမ္​းလွမ္​းကို
ၾကည္​့​ေနမိတာ...

Wu YiFan ကစားတာတစ္​ခါမွ မၾကည္​့ဖူး​ေပမယ္​့
သူအရမ္​း​ေတာ္​တာ ဟု ၾကားဖူးသည္​....

သူ..သိပ္​ၾကည္​့​ေကာင္​းတယ္​...

အနီ​ေရာင္​Basketball ဝတ္​စံုဟာ
သူနဲ႔မွ အလြန္​လိုက္​ဖက္​​ေနသလိုလို....

သြယ္​လ်​ေသာ လက္​​ေမာင္​း​ျဖဴျဖဴ​ေၾကာင္​့
သူဟာ လက္​​ေခ်ာင္​း​ေလး​ေတြတင္​လွတာမဟုတ္​ပဲ
လက္​​ေမာင္​း​ေတြပါလွတာဟု အသိ္မွတ္​ျပဳမိသည္.....

အချစ်ဟုခေါ်သော......ထိုအရာNơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ