nude • joshler (GREEK TRANSLATION)

❥XVIII

Έκανα ποδήλατο στους δρόμους κρατώντας το DVD που είχε φέρει ο Ryan στα χέρια μου. Ήμουν τόσο προσεκτικος, για να μη το ρίξω.

Κοίταξα προς τα αριστερά, και είδα το ηλιοβασίλεμα. Ο ήλιος έλαμπε χρυσός και από τις ακτίνες του καθαρού φωτός. Περιβαλλόταν από ροζ και πορτοκαλί σύννεφα και ο ουρανός ήταν ένα ελαφρύ μωβ, το ξεθώριασμα σε ένα βαθύ λουλακί. Οι ουρανοί ήταν ξεθωριασμένοι από ροζ σε μπλε, και ήταν όμορφο.

Πλησίασα το σπίτι του Ryan γρήγορα. Πήρα το ποδήλατό μου και το στήριξα έξω.

Κράτησα το DVD στα χέρια μου, και με το φόβο στην καρδιά μου, περπάτησα μέχρι την πόρτα.

Χτύπησα διστακτικά, και κράτησα τα μάτια μου στο έδαφος. Ο Ryan άνοιξε την πόρτα, και κοίταξα επάνω σε αυτόν.

"T-Tyler;"

"Γεια σου", είπα σιγανά, "έφερα το big hero 6." είδα το βλέμμα του να πηγαίνει προς το έδαφος. "Άκου, Ryan, λυπάμαι τόσο για χθες, εγώ πραγματικά, πραγματικά λυπάμαι", του είπα. "Δεν ήθελα να σε κάνω να κλάψεις, πραγματικά δεν το ήθελα, R-Ryan, εγώ-"

"Ε-είναι μια χαρά, Tyler."

"Ε-εγώ απλά δεν ήξερα τι ήθελα, και πολλά είχαν συμβεί αυτή την εβδομάδα, κ-και είμαι τόσο αξιολύπητος."

"Εγώ ήμουν αυτός που σε φίλησε, Tyler, ήταν δικό μου λάθος. Δεν θα έπρεπε να γίνει αυτό. Το ήξερα πως σου άρεσε ο Josh, αλλά εγώ σε ήθελα για τον εαυτό μου. Ήθελα πραγματικά, πραγματικά τον Brendon, αλλά απλά έπρεπε να το δοκιμάσω αυτό, το ξέρεις; Έπρεπε να το κάνω για να δω αν ένιωσα τίποτα. Όταν εγώ σε φίλησα, εγώ ... εγώ δεν αισθάνθηκα τίποτα. Λ-λυπάμαι που, εεε, σε άγγιξα... σκέφτηκα αν θα μπορούσα να αισθάνθηκε κάτι. Αλλά το μόνο που αισθάνθηκα ήταν ενοχή, και λυπάμαι τόσο, μα τόσο πολύ, Tyler, πραγματικά."

Τράβηξα τον Ryan σε μια αγκαλιά. Αγκαλιαζόμασταν στη μέση της πόρτας, ενώ και οι δυο μας κλαίγαμε.

Αυτή η αγκαλιά αισθάνθηκε πιο ειλικρινείς από την τελευταία μας. Συμπληρώθηκε με ευγένεια και κατανόηση.

~

Μπήκαμε στο δωμάτιο του Ryan, και γύρισε στην τηλεόραση του.

Έβαλε το big hero 6 στη συσκευή αναπαραγωγής, και άρχισε να παίζει τις διαφημίσεις.

"Έλα να παρακολουθήσεις μαζί μου", είπε, κρατώντας το χέρι του έξω για μένα.

"Δεν θα είμαι πούστης αυτή τη φορά, ορκίζομαι".

"Καλά."

Άρπαξα το χέρι του, και ο ίδιος με έσπρωξε στον τοίχο, αρπάζοντας και το άλλο χέρι μου κάνοντας το ίδιο. Έσπρωξε το σώμα του εναντίον μου.

"Μπορώ να κυριαρχήσω," ψιθύρισε. Γρήγορα έφερα τον εαυτό μου έξω από λαβή του, και με γυρνάει. Έβαλα το πόδι μου ανάμεσά του, έτσι ώστε με αυτόν τον τρόπο δεν θα μπορούσε να ξεφύγει.

Κράτησα τα χέρια του στον τοίχο, και πίεσα το σώμα μου επάνω του. Θα μπορούσα να αισθανθώ την καρδιά του χτυπά πιο γρήγορα, και κοίταξε επάνω σε μένα με το φόβο στα μάτια του ενώ το στόμα ήταν ανοιχτό. Το στήθος του ανέβαινε πάνω και κάτω, και η καρδιά του ήταν ασταμάτητη. Έφερα το στόμα μου στο αυτί του, και σχεδόν ανέπνεα στο αυτί του. Υπήρχε νεκρή σιωπή.

"Καλή προσπάθεια, γλύκα, αλλά δεν μπορείς να κυριαρχήσεις," ψιθύρισα στο αυτί του. Γρήγορα άφησα τα χέρια του, και ελευθέρωσα τον εαυτό μου από τον Ryan. Του χαμογέλασα. Η έκφρασή του άλλαξε γρήγορα.

"Θεέ μου, γαμήσου!" είπε καθώς γέλασα.

~

Ο Ryan και εγώ ήμασταν στο κρεβάτι του. Του έδειξε το μικρό μου δαχτυλάκι, και με κοίταξε, με σύγχυση.

"Κανένας γκέι αυτή τη φορά, υπόσχεσαι;" ρώτησα.

"Υπόσχεση", είπε, συνδέοντας τα μικρά δαχτυλάκια μας. Χαμογελάσαμε ο ένας στον άλλο, όπως η ταινία άρχιζε να παίζει.

"Ο Tadashi είναι εδώ."

~

Ο Ryan είχε αποκοιμηθεί στο στήθος μου. Δεν προσπάθησε να κάνει κάποια κίνηση, το οποίο με έκανε να χαρώ. Το τηλέφωνό μου δονήθηκε, και το άνοιξα.

Νέο μήνυμα Kik από Chaotic!! 

Αναστέναξα.

Chaotic: φωτογραφίες. τώρα.

tylerr✌: δεν μπορώ. είμαι στο σπίτι ενός φίλου.

Chaotic: αύριο, τότε. θα πρέπει να είναι σε κάτι μεταξωτό.

tylerr✌: καλά.

Αναστέναξα, και άφησα το τηλέφωνό μου μακριά. Δονήθηκε πάλι, και πήρα να το ελέγξω.

Melanie: Πήγες να ζητήσεις συγγνώμη από τον Ryan;

tylerr✌: Ναι, είμαι στο σπίτι του τώρα

Melanie: Αυτός το πήρε εντάξει;

tylerr✌: ναι, όλα είναι εντάξει τώρα. βλέπουμε το τέλος του big hero 6 μαζί.

Melanie: Αυτό είναι καλό. Χαίρομαι που τα δύο αγόρια μου τα ξαναβρήκαν.

Έβαλα το τηλέφωνό μου μακριά και πάλι. Ο Ryan ήρθε πιο κοντά μου, και κοίταξα την τηλεόραση.

"Εμείς δεν φτιαχτήκαμε για να γίνουμε υπερήρωες. Αλλά μερικές φορές η ζωή δεν πάει με τον τρόπο που είχε προγραμματιστεί."