6. ⚡️Çarpışma ⭐️💕

Start from the beginning
                                    

Büyülenmişçesine onu dinliyordum.
Doğru söylüyordu.

"Sanırım haklısın." dedim.

Söylediklerini duyduktan sonra ne kadar bencil olduğumun farkına vardım. Şımarık bir çocuk gibi davranıyordum. Oysaki kazadan sadece bu hasarla kurtulduğuma şükredip sevinmem gerekiyordu.
Kocaman gülümsedim ve mavi gözlü adama baktım.

"Gerçekten hiç bu yönden düşünmemiştim. Gözlerimi açtığın için teşekkür ederim." dedim.

Gülümsedi. Elini yavaşça kaldırdı.
Ne yapacağını büyük bir merakla beklerken vücudumu heyecan dalgaları sarmıştı. Kalbim olduğundan fazla hızlı çarpıyordu.
Elini uzatıp yara izimi kapatan saçlarımı tutup nazikçe kulağımın arkasına koydu ve yaramı hafifçe okşadı.

"O kadınların dediklerine bakma sen. Dedikleri gibi korkunç falan değil bu yara izi. Sen çok güzel bir kızsın bu yara izi olsada, olmasa da." dedi.

Böyle bir şeyi beklemediğim için önce şaşırdım, sonra utandım. Cevap veremedim heyecandan.
Kısa bir sessizlik oldu.
Sessizliği ben bozdum.

"Bu da mı tesadüf?" dedim kendimi tutamayarak.

"Efendim?"

"Bu da mı tesadüf diyorum. Bu şekilde karşılaşmamız yani."

Gülümsedi ve,

"Bilmem. Belkide bizi biraraya getiren bu tatlı tesadüflerdir." dedi.

O güzel gülüşü içimi titretmişti.

"Bu arada sen ne yapıyorsun bu saatte burda?" diye sordum . Biliyorum saçma bir şekilde giriş yapmıştım ama heyecandan aklıma başka da bir şey gelmiyordu.

"Hastanede nöbette olmadığım zamanlarda ve izin günlerimde, sabah erken uyanır yürüyüş yaparım. Sessizliği ve sabahın bu saatlerini seviyorum." dedi. Gülümsedim.
Bir ortak yönümüz çıkmıştı.

Kısa süren sessizlikten sonra telefonum çalmaya başladı. Bu saatte kimin aradığını tahmin etmek çok zor değildi. Arayan tabikide annemdi.

Telefonumu açtım.

"Alo. Anne?"

"Melike? Melike nerdesin sen Melike? Sen beni öldürmek mi istiyorsun kızım?" diye bağıran annemi bayağı bir kızdırmıştım.

"Dur annem bağırma hemen. Sakin olur musun biraz? İyiyim ben geliyorum birazdan."

"Gel bakalım evde görüşecez seninle. Habersiz çıkıp gitmek ne demek gösterecem ben sana."

"Anneciğim çıkmadan önce not bırakmıştım ya sana. Görmedin mi?"

"Aloo? Anne?"

Dıt dıt dıt dıt dıt sesini duyunca kapattığını anladım. Beni bahçemize diri diri gömecek kesin.
Sanırım eve dönsem iyi olacaktı. Mavi gözlü adama dönüp,

"Annem... Beni merak etmiş ve bayağı bir kızmış. Sanırım gitsem iyi olacak." dedim ve hafifçe gülümsedim.

"Tamam." dedi.

Yerimden kalktım o da kalktı.

"Bu arada güzel sohbetin için teşekkür ederim. Kendimi şimdi sayende daha iyi hissediyorum." dedim utana sıkıla.

Gülümseyip,

"Rica ederim. Benim için de güzel bir sohbetti. Ayrıca kendini iyi hissetmene sevindim."

"Bu arada biz tanışmadık daha hiç değil mi?"

"Valla öyle oldu."

"O zaman benim adım Melike." deyip elimi uzattım.

"Benimde adım Deniz Melih." dedi.
Küçük çaplı bir şok geçirdikten sonra kendimi tutumayarak bir kahkaha attım.
Kafayı yemişim gibi baktı bana. Gerçekten komik bir durumdaydım şu anda.

"Ne oldu? " deyip o da gülümsedi.

"Lütfen yanlış anlama ismine gülmedim. Belki ilerde neden güldüğümü anlatabilirim." dedim. Ama ne dediğimin farkına sonradan vardım. İlerde mi? Ahh Melike ahh... Sen bir sussana ya.

"Neyse ben daha fazla batmadan gideyim. Tanıştığıma memnun oldum Deniz. " dedim.

"Bende memnun oldum Melike." dedi.

Tam arkamı dönüp gidecekken kolumdan hafifçe tutup beni durdurdu. Soru soran gözlerle ona baktım.

"Şeyyy. Melike?" dedi. Bunu derken eliyle ensesini kaşımıştı. Böyle ne kadar çekici göründüğünün farkında değildi gülüşünü sevdiğim.
Sanırım çekiniyordu.

"Efendim?"

"Yanlış anlamazsan sana numaramı vermek istiyorum." dedi.

Ne? Bana-numarasını-mı-ver-mek-istiyordu?????? Şu anda şokun zirvesindeydim. Kendimi toparlayıp cevap vermeye çalıştım.

"Yanlış anlamamda neden vereceksin?"

"Canın sıkkın olduğunda araman için. Dertleşiriz yine." dedi mahcup olmuş gibi. İçten içe mutluluktan havalara uçuyordum. Onu sadece üç defa görmeme rağmen onunla olmak bana iyi geliyordu. Gülümseyerek telefonumu uzattım. Elimden aldı ve numarasını yazdı.

"Ne zaman istersen arayabilirsin. Canın sıkıldığında,mutsuz olduğunda veya başka herhangi bir şey için." dedi. Teşekkür ettim ve el sallayarak ayrıldım yanından. Arkamı döndükten sonra gülücüklerimi saldım dışarıya.
Mavi gözlü adam bana numarasını vermişti.
Bu inanılmazdı...

Eleştiri ve düşüncelerinizi bekliyorum. Eğer saçma bir şey varsa hikayede lütfen düzeltmem için bunu dile getirin. Veya sizin bir fikriniz varsa bunuda yorum yaparak dile getirin...

Beni Bırakma Where stories live. Discover now