gecenin terkettiği son kişiyim
belki de geceye en çok yakışan
kimsenin umrunda olmayan
iki hadsiz kelimenin arasında sıkışan
ölürken gülüp, gülerken ağlayan
cana can katıp, düşüp yorulan
bu adam ki ateşe karışan
bir buluta tutunup,
bin yıldıza koşan
bir papatyadan kokup
bir yaprağa bulaşan
sonbaharda düşüp
kara yapışan
bu adam çocuk
çiziklerinde nefret kokan
tanış!
ben en güzel şiir
iki satır arasından
en sormadığınızdan
hergün okuyup
yarın unuttuğunuzdan
ben ufak bir kesit
en güzel rüyandan
gerçek değilim ben
gözümdeki yaş yağmurdan
virgül koy giderken
ben ibaretim bir noktadan
uyuduğun uykudan
farkım yok işte
eksiğim bir yabancıdan
dünün sindiği
yarından kalan
bu çocuk ölüm
cennetten doğan
şiirden akıp
hikayesi olan
tanış!
ben unuttacağın adam
bir resmin kahramanı
hikaye-i şarlatan
ben huysuz adam
geceye sığmayıp
güne taşan
saate bakmayıp
güne doğan
ben haylaz,
ben yorgun adam
acı kokup,
utanan
tanış!
ben gıcık adam
tanış!
ben gittikçe kaybolan
mürekkebi az
yazacağı çok olan
ben
hiç olmadığım
olamayacağım adam
çocuk ölüm
yaşamaya doymayan
çocuk huzur
mezarında kokan
çocuk tebessüm
yüz papatyadan
YOU ARE READING
YILDIZLARA ASTIĞIM ŞİİRLER
Poetry"şiir ki bu bi devrim, gülümsemek gibi tertemiz" -A.BİLGİN-
